Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Μετά την Μαδρίτη. Πώς ο Βενέδικτος ΙΣΤ' έδωσε νέα πνοή στις ΠΗΝ



Τουλάχιστον τρεις είναι οι καινοτομίες που χαρακτηρίζουν με αυτόν τον  Πάπα τις Παγκόσμιες Ημέρες Νεολαίας: οι στιγμές σιωπής, η πολύ νεαρή ηλικία, και το πάθος για την μαρτυρία της πίστης στον κόσμο.

Είναι προφανές ότι ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄ βλέπει την Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας, ως μια κορυφαία στιγμή της αποστολής του ως Διάδοχος του Πέτρου.

Με μια απλή εξωτερική ματιά, οι τελευταίες τρεις παγκόσμιες συγκεντρώσεις (Κολωνία, Σύδνευ και Μαδρίτη) φανερώνουν τουλάχιστον τρία νέα ξεχωριστά χαρακτηριστικά γνωρίσματα που εμφανίστηκαν στη Μαδρίτη, με έντονη προβολή.

Μια παρατεταμένη σιωπή, εντονότατη, που εμφανίζεται σε σημαντικές στιγμές, σε ένα κύμα νέων που μέχρι λίγες στιγμές πριν, πανηγύριζαν μέσα σε ένα κλίμα ατέλειωτης χαράς.

Ο Δρόμος του Σταυρού είναι μία από εκείνες τις στιγμές. Μια άλλη, ακόμη πιο εντυπωσιακή, είναι η τελετή της Αγίας Ώρας με την προσκύνηση του Ευχαριστιακού Ιησού στη νυχτερινή Αγρυπνία. Η τρίτη είναι η στιγμή της Κοινωνίας κατά την διάρκεια της τελευταίας Θείας Λειτουργίας.

Η σιωπηλή λατρεία του Ευχαριστιακού Ιησού στην Τελετή της Αγίας Ώρας, αποτελεί μια καινοτομία που εισήγαγε ο Βενέδικτος ΙΣΤ' στην Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας. Ο Πάπας γονατίζει και μαζί του γονατίζουν στη γυμνή γη εκατοντάδες χιλιάδες νέοι. Όλοι γονατισμένοι, όχι προς στον Πάπα, αλλά προς Εκείνον "τον Άρτον ημών τον επιούσιον", που είναι ο Ιησούς. Η βίαιη καταιγίδα που προηγήθηκε της Ευχαριστιακής Λατρείας στη Μαδρίτη, δημιουργώντας σημαντική αναταραχή, έκανε ακόμα πιο εντυπωσιακή την ανατροπή που προκάλεσε στη συνέχεια μια τέτοια σιωπή. Και το ίδιο συνέβη και το επόμενο πρωί, στη Λειτουργία. Η απρόσμενη ακύρωση της μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας - για ανεξήγητους λόγους ασφαλείας - δεν προκάλεσε ταραχή ούτε απόσπαση της προσοχής μέσα στην πεδιάδα, πλημμυρισμένη από νέους, αλλά αντίθετα, μια ψύχραιμη και έντονη σιωπή που αποτελεί έκπληξη, μια μαζική «πνευματική Κοινωνία"  της οποίας δεν υπάρχει προηγούμενο.

Ένα δεύτερο διακριτικό χαρακτηριστικό αυτής της Παγκόσμιας Ημέρας Νεολαίας είναι ο πολύ μικρός μέσος όρος ηλικίας των συμμετεχόντων, 22 ετών.

Αυτό σημαίνει ότι πολλοί από αυτούς έλαβαν μέρος για πρώτη φορά. Ο Πάπας τους είναι ο Βενέδικτος ΙΣΤ', όχι ο Ιωάννης Παύλος Β', τον οποίο γνώρισαν μόνο σαν παιδιά. Αποτελούν μέρος μιας γενιάς πολύ νέων που είναι εκτεθειμένοι σε μια εκκοσμικευμένη κουλτούρα. Αλλά την ίδια στιγμή αποτελούν το σημείο ότι τα ερωτήματα σχετικά με τον Θεό και τον τελικό μας προορισμό είναι ζωντανά και παρόντα σε αυτή τη γενιά. Και αυτό που κινεί αυτούς τους νέους είναι ακριβώς αυτά τα ερωτήματα, στα οποία ένας Πάπας όπως ο Βενέδικτος ΙΣΤ ', προσφέρει απαντήσεις που είναι απλές, αλλά συνάμα δυναμικά προκλητικές και ελκυστικές.

Οι Βετεράνοι των Παγκόσμιων Ημερών Νεολαίας, ήταν παρόντες στη Μαδρίτη. Αλλά, ήταν κυρίως μεταξύ των δεκάδων χιλιάδων εθελοντών, οι οποίοι προσφέρθηκαν για τη διοργάνωση. Ή ανάμεσα στους πολυάριθμους ιερείς και μοναχούς/μοναχές που συνόδευσαν τους νέους, και των οποίων οι κλήσεις άνθησαν σε προηγούμενες Παγκόσμιες Ημέρες Νεολαίας. Είναι πιά αποδεδειγμένο ότι αυτές οι συναντήσεις αποτελούν φυτώριο για τους μελλοντικούς leadership των Καθολικών κοινοτήτων στον κόσμο.

Ένα τρίτο ξεχωριστό χαρακτηριστικό είναι η "ad extra" προβολή  αυτών των νέων. Δεν τους ενδιαφέρουν καθόλου οι εσωτερικές διαμάχες της Εκκλησίας για τον εκσυγχρονισμό της στους ρυθμούς της εποχής μας. Βρίσκονται έτη φωτός μακριά από το "Cahier de doléances" μερικών μεγαλύτερων αδελφών τους: για έγγαμους ιερείς, για γυναίκες ιερείς, για την μετάληψη των διαζευγμένων που ξαναπαντρεύτηκαν, για τη λαϊκή εκλογή των επισκόπων, για τη δημοκρατία μέσα στην Εκκλησία, κλπ κλπ.

Για τους νέους της Μαδρίτης, όλα αυτά είναι ασήμαντα. Για αυτούς αρκεί να είναι καθολικοί με τον τρόπο που ο Πάπας Βενέδικτος δείχνει και κάνει κατανοητό. Χωρίς εκτροπές, χωρίς εκπτώσεις. Αν είναι υψηλό το τίμημα με το οποίο λυτρωθήκαμε, το αίμα του Χριστού, υψηλή πρέπει επίσης να είναι η προσφορά ζωής των αληθινών Χριστιανών. Δεν είναι η εσωτερική αναδιοργάνωση της Εκκλησίας, αλλά το πάθος να δώσουν μαρτυρία για την πίστη τους που δραστηριοποιεί αυτούς τους νέους. Ο Πάπας ήταν έτοιμος να τους το πει με αυτά τα λόγια, στην ομιλία του διακόπηκε από την καταιγίδα:

"Αγαπητοί φίλοι, μην φοβάστε τον κόσμο, ούτε το μέλλον, ούτε την αδυναμία σας. Ο Κύριος επέτρεψε να ζήσετε σε αυτή τη στιγμή της ιστορίας, ώστε χάρη στην πίστη σας να συνεχίζει να αντηχεί το όνομά Του σε όλη τη γη."

Δεν υπάρχουν σχόλια: