Ιερείς καταγγέλλουν εργασιακό Μεσαίωνα

Iερείς επτά χωριών του νομού Αρτας, βλέποντας τις άθλιες συνθήκες στις οποίες ζουν οι εποχικοί ξένοι εργάτες με τις οικογένειές τους και την εκμετάλλευση που υφίστανται, ξεσηκώθηκαν κατά των ενοριτών τους. Σε ανοιχτή επιστολή με αποδέκτη την τοπική κοινωνία θέτουν εαυτούς και αλλήλους προ των ευθυνών τους.«...Δεκάδες άτομα από μακρινές χώρες βρίσκονται έξω από την πόρτα μας γυμνοί και αναγκεμένοι. Παντελής έλλειψη οίκτου και ντροπής ξαναφέρνει έναν εργασιακό Μεσαίωνα και στις μέρες μας. Ο άνθρωπος εργαλείο. Δεν μας ενδιαφέρουν οι ανάγκες του, η αρρώστια του, ο πόνος του. Φθηνά μεροκάματα. Τι θα φάει;Αδιάφορο. Πού θα κοιμηθεί; Οπου θέλει...», σημειώνουν μεταξύ άλλων στην επιστολή-γροθιά στις εφησυχασμένες συνειδήσεις. Αφορμή αποτέλεσε ένα παρ'ολίγον τραγικό δυστύχημα παραμονές Χριστουγέννων.

«Ο Χριστός φέτος γεννήθηκε στη γέφυρα»

Ιερείς επτά χωριών στην Αρτα ξεσηκώθηκαν κατά των συγχωριανών τους και της πολιτείας για την άγρια εκμετάλλευση λαθρομεταναστών

Του Σπυρου Καραλη

Συνέβη σε μια από τις ξεχασμένες περιοχές της χώρας, στο νομό Αρτας. Εκεί, οι εφημέριοι των χωριών Γραμμενίτσας, Ελαιούσας, Καλαμιάς, Κωστακιών, Ρόκκα,Χανόπουλου, Χαλκιάδων ξεσηκώθηκαν κατά εκείνων των συγχωριανών τους που εκμεταλλεύονται άγρια μετανάστες εποχικούς εργαζόμενους στο μάζεμα πορτοκαλιών.Αφορμή αποτέλεσε ένα παρολίγον τραγικό δυστύχημα παραμονές Χριστουγέννων, όταν120 περίπου Ρουμάνοι, οι οποίοι ζούσαν μαζί με τις οικογένειές τους σ’ ένα παλιό πτηνοτροφείο στους Κωστακιούς, κινδύνευσαν να καούν ζωντανοί από πυρκαγιά που ξεκίνησε από αυτοσχέδια ξυλόσομπα που χρησιμοποιούσαν για να ζεσταθούν.

Τις μέρες αυτές η περιοχή έχει κυριολεκτικά κατακλυστεί από ταλαιπωρημένους μετανάστες που ψάχνουν για δουλειά στα χωράφια. Τους συναντά κανείς παντού, στα κεντρικά σημεία της Αρτας, στις πλατείες των χωριών, στις στάσεις λεωφορείων,εικόνες που θυμίζουν πλατεία Ομόνοιας του 1991 με μόνη διαφορά ότι δεν είναι Αλβανοί αλλά Πακιστανοί ή Ρουμάνοι, οι περισσότεροι παράνομοι, χωρίς άδεια εργασίας. Φοβισμένοι και κουρασμένοι περιμένουν υπομονετικά μέσα στο κρύο τους ντόπιους να περάσουν με τα αγροτικά και να τους φορτώσουν στις καρότσες με προορισμό τους πορτοκαλεώνες όπου θα δουλέψουν από την αυγή μέχρι τη δύση του ηλίου έναντι εξευτελιστικών ημερομισθίων. Το πού θα κοιμηθούν μετά την εξαντλητική δουλειά δεν είναι ευθύνη των εργοδοτών τους, αλλά δική τους, αφού η«συμφωνία» δεν περιλαμβάνει διαμονή σε κάποιο προφυλαγμένο χώρο.

Μόνο στην Αρτα αυτό το διάστημα βρίσκονται περίπου 3.000 αλλοδαποί εργάτες, κυρίως Ρουμάνοι, Πακιστανοί, Αφγανοί και Ιρακινοί, ενώ εκατοντάδες άλλοι απασχολούνται στην Πρέβεζα και στα Γιάννενα σε πτηνοτροφικές και κτηνοτροφικές μονάδες. Οι άνθρωποι αυτοί κοιμούνται όπου βρουν χωρίς καμία μέριμνα, εκτεθειμένοι στη βροχή και στο κρύο του χειμώνα.

Οι ιερείς των επτά χωριών, κρίνοντας ότι η σιωπή είναι συνενοχή και επιλέγοντας να μη σιωπήσουν, βλέποντας τις άθλιες συνθήκες στις οποίες αναγκαστικά ζουν και δουλεύουν οι μετανάστες με τις οικογένειές τους, συνέταξαν ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύτηκε στις τοπικές εφημερίδες με αποδέκτη την ίδια την κοινωνία υπό τον σημειολογικό τίτλο «Ο Χριστός φέτος γεννήθηκε στη γέφυρα».

«Ποιο χριστιανικό έθνος και ποια ορθόδοξη Ελλάδα;».

Ο τίτλος δεν μπήκε τυχαία καθώς πέραν των άλλων συμβολισμών υποδεικνύει ένα από τα πολλά υπαίθρια καταφύγια που έχουν βρει οι ξένοι του νομού και που δεν είναι άλλο από το γεφύρι της Αρτας (κάτω και γύρω από το ιστορικό γεφύρι φώλιασαν από το κρύο και έστησαν υποτυπώδη καταλύματα). «Οπως και “τότε” έτσι και φέτος δεν βρισκόταν χώρος για να γεννηθεί. Ολα τότε ήταν γεμάτα, έτσι και τώρα. Καρδιές,στομάχια, χέρια! Ούτε να συμπονέσουν, ούτε να αισθανθούν, ούτε να δώσουν μπορούσαν...»,γράφουν στην επιστολή τους οι εφημέριοι θέτοντας εαυτούς και αλλήλους προ των ευθυνών τους. Και συνεχίζουν με έντονο ύφος. «...Oπως κάθε χρονιά έτσι και φέτος γιορτάσαμε τη γέννησή Του. Σαν γεγονός ή σαν επέτειο; Σαν επέτειο βέβαια.Επετειακά λειτούργησαν οι εκκλησίες. Επετειακά ειπώθηκαν κάλαντα. Επετειακά επίσημοι άρχοντες θρησκευτικοί και κοσμικοί αντάλλαξαν ευχές και είπαν Καλά Χριστούγεννα. Για ποιον ευχές; Για τον Χριστό; Για μας; Ή για κάποιους στα πέριξ (αποθήκες, στάβλοι, και τσαντίρια) του ένδοξου και ιστορικού μας γεφυριού, της Αρτας. Δεκάδες άτομα από μακρινές χώρες βρίσκονται έξω από την πόρτα μας γυμνοί και αναγκεμένοι. Παντελής έλλειψη οίκτου και ντροπής ξαναφέρνει έναν εργασιακό μεσαίωνα και στις μέρες μας. Ο άνθρωπος εργαλείο. Δεν μας ενδιαφέρουν οι ανάγκες του, η αρρώστια του, ο πόνος του. Φθηνά μεροκάματα.Τι θα φάει; Αδιάφορο. Πού θα κοιμηθεί; Οπου θέλει.

Ποιο χριστιανικό έθνος και ποια ορθόδοξη Ελλάδα;

Αρκεί να είσαι λίγο τσακάλι και έχεις όλο τον κόσμο στα πόδια σου. Τέτοια τσακάλια εκμεταλλεύονται την ανάγκη αυτών των ταλαίπωρων» σημειώνουν στοχεύοντας εφησυχασμένες συνειδήσεις και υποκριτικές συμπεριφορές για να καταλήξουν προτρέποντας τους συγχωριανούς να αλλάξουν συμπεριφορά.

«...Πώς μπορούν να εμποδιστούν και τι πρέπει να επιβληθεί για να σταματήσει η“αφαίμαξη” των δύστυχων αυτών, ας το δει η ευνομούμενη δημοκρατική μας πολιτεία. Εμείς όμως;

Δεν είμαστε χριστιανοί αν δεν γίνει ο πόνος και η ανάγκη τους δικός μας πόνος και ανάγκη, αν δεν πιέσουμε όπου μπορούμε νομικά και κοινωνικά για να σταματήσει αυτό το δαιμονικό δουλεμπόριο.

Αν κάποιου δεν του αρέσει ας βρίσει τον Χριστό που έγινε με όλους αδελφός και ταύτισε το πρόσωπό Του με όλους».

«Δος μοι τούτον τον ξένον»

Tου Παντελη Μπουκαλα

Τίποτε δεν θα πει κανείς χαρακτηρίζοντας συγκλονιστική την Προς Χριστιανούς επιστολή των εφτά ιερέων της Αρτας. Κάθε της λέξη και φραγγέλιο,κάθε της φράση προσπαθεί να ξαναδώσει νόημα σε όσα ακούμε, αν τα ακούμε, στο Ασματικόν της Μεγάλης Παρασκευής, με την έξοδο του Επιταφίου, την ώρα που πιστεύεται πως η βαθιά συγκίνηση μπορεί να ανοίξει την πόρτα της ψυχής: «Δος μοι τούτον τον ξένον» λέει ο Ιωσήφ στον Πιλάτο. «Δος μοι τούτον τον ξένον, τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω· δος μοι τούτον τον ξένον, όστις οίδε ξενίζειν τους πτωχούς τε και ξένους· δος μοι τούτον τον ξένον, ίνα κρύψω εν τάφω, ος ως ξένος ουκ έχει την κεφαλήν πού κλίνη».

«Δος μοι τούτους τους ξένους», τους εκατοντάδες ξένους, λέει καθένας από τους εφτά εφημέριους και όλοι μαζί, με τον φόβο πως η φωνή τους θα ακουστεί σαν φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Ας τους ακούσουμε ωστόσο, δικαιότατα θυμωμένους, γιατί ξέρουν καλά τι συμβαίνει στα χωριά τους, στα χωριά μας, στην Ελλάδα όλη, τι έχει επικρατήσει σαν έθιμο παρά τις εξαιρέσεις: «Δεκάδες άτομα από μακρινές χώρες βρίσκονται έξω από την πόρτα μας γυμνοί και αναγκεμένοι.Παντελής έλλειψη οίκτου και ντροπής ξαναφέρνει έναν εργασιακό Μεσαίωνα και στις μέρες μας. Ο άνθρωπος εργαλείο. Δεν μας ενδιαφέρουν οι ανάγκες του, η αρρώστια του, ο πόνος του. Φτηνά μεροκάματα. Τι θα φάει; Αδιάφορο. Πού θα κοιμηθεί; Οπου θέλει. Ποιο χριστιανικό έθνος και ποια ορθόδοξη Ελλάδα. Δεν είμαστε χριστιανοί αν δεν γίνει ο πόνος και η ανάγκη τους δικό μας πόνος και ανάγκη».

Σε χριστιανούς απευθύνονται οι ιερείς. Δηλαδή σε ανθρώπους που πιθανότατα συγκινήθηκαν και κινητοποιήθηκαν και αυτοί τότε με τις λαοσυνάξεις υπέρ της αναγραφής στην αστυνομική ταυτότηα του «Χ.Ο.», όταν οι ποιμενάρχες, που νοιάζονταν για το γράμμα κι όχι για το πνεύμα, έδειχναν να πιστεύουν ότι αρκεί να δηλώσεις τη χριστιανοσύνη σου για να υπάρξεις φιλάλληλος. Την κατά δήλωση,από συνήθεια και ρουτίνα, χριστιανικότητα στηλιτεύουν οι ιερείς, βλέποντας πόσα δεινά μαστίζουν τους ξένους που έφτασαν για βιοπορισμό στα μέρη τους και θεωρώντας τη σιωπή «συνενοχή». Σε χριστιανικό έθνος απευθύνονται, το οποίο όμως δεν έχει μεριμνήσει καν να σεβαστεί όσες συμφωνίες υπέγραψε για εκρίζωση των ναρκών στα σύνορα και τις αφήνει ύπουλα εκεί, για να μειώνει ο βέβαιος θάνατος τους εισερχόμενους αλλοδαπούς. Τουλάχιστον, οι εφτά ιερείς, που δεν φαίνεται να έχουν λησμονήσει τους «επτά οφθαλμούς του Αρνίου» τους παντεπόπτες, δεν θ’ακούσουν την ημέρα της κρίσεως το βαρύτατο εκείνο «ξένος ήμην, και ου συνηγάγετέ με». Αλλά πόσοι άλλοι μαζί τους;

Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών

Ιερώνυμος: «Είπε ο Χριστός μην ταϊζετε μετανάστες ή έγχρωμους;»

 

Ξεκάθαρη  απάντηση στην  “ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ” έδωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ.

 

Με αφορμή την πρόσφατη κατηγορία της “Χ.Α.” , σύμφωνα με την οποία :

 

"η επίσημη Εκκλησία “αν ενημέρωνε τον κόσμο, ότι η βοήθεια που δίνουν στις ενορίες για τα συσσίτια πηγαίνει κυρίως σε μετανάστες , θα έπαυαν να δίνουν στην Εκκλησία οποιαδήποτε βοήθεια” .

Εγκαινιάζοντας το ενοριακό συσσίτιο του ιερού ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Φανερωμένης Χολαργού, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ απάντησε ΕΥΘΕΩΣ στην “Χ.Α.” ,τονίζοντας:

"ο Χριστός δεν είπε πως αν κάποιος είναι έγχρωμος ή μουσουλμάνος να τον διώξεις".

Τέλος, εξήρε την στήριξη που δίνουν ακόμη και οι φτωχοί άνθρωποι από το υστέρημά τους για να λειτουργούν τα συσσίτια της Εκκλησίας.

31 Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετʹ

αὐτοῦ

, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ· 32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα

τὰ ἔθνη

, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπʹ ἀλλήλων, ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν

ἐρίφων

, 33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. 34 τότε

ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε

, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου,

κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου·

35 ἐπείνασα γὰρ

καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν

, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με, 36

γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με

, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε

πρός με

. 37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν

πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν

, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; 38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ

συνηγάγομεν

, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; 39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ

ἤλθομεν πρός σε;

40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφʹ ὅσον

ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων

, ἐμοὶ ἐποιήσατε. 41 Τότε ἐρεῖ καὶ

τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπʹ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ

ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ·

42 ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι

φαγεῖν

, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, 43 ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ

περιεβάλετέ με

, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. 44 τότε ἀποκριθήσονται

αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε

, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ

ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι;

45 τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν

λέγω ὑμῖν

, ἐφʹ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. 46 καὶ

ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον. Μτ. 25,31-46

 

Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι. Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. είτε γλώσσαι παύσονται. είτε γνώσις καταργηθήσεται. εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου.

βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μείζων δε τούτων η αγάπη.

(Απ. Παύλου Α' Κορ.ιγ΄)

Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ

οι βουτιές απόγνωσης στο κενό δεν έχουν τέλος...

Το δελτίο αυτοκτονιών συνεχίζει να αυξάνεται. Οι αυτοκτονίες λόγω φτώχειας. Είναι η λογική κατάληξη μιας κοινωνίας που στήριξε την προσωπική αξιοπρέπεια στην επιφάνεια. Σε μια κοινωνία που λειτουργεί με βάση τα πόσα έχεις, πόσα μπορείς να αγοράσεις, πως θα σε δουν οι γύρω. Το σπίτι ο ναός του νοικοκύρη, το αυτοκίνητο, το κομπόδεμα στη τράπεζα, η ωραία επίπλωση, τα ωραία ρούχα, οι διακοπές το καλοκαίρι, το εξοχικό, η βάρκα, τα καλοντυμένα παιδιά φορτωμένα με όλα τα γκατζετάκια τελευταίου τύπου, η κυρά που πηγαίνει ανελλιπώς κομμωτήριο, μανικιούρ, πεντικιούρ κάθε βδομάδα, η σύναξη σε ταβέρνες και κέντρα διασκέδασης, ένα σύνολο άνεσης κατανάλωσης, ατέλειωτης κατανάλωσης των προϊόντων του δυτικού παραδείσου.

Ο άντρας ορίζεται από το τάδε άρωμα λέει η διαφήμιση, η γυναίκα ορίζεται από τη τάδε σιλουέτα, τα παιδιά ορίζονται από το τάδε κολέγιο, η οικογένεια ορίζεται από το τάδε τζιπάκι που τραβάει μια βάρκα από πίσω, και το σπίτι ορίζεται από τα τάδε έπιπλα και αξεσουάρ που βλέπουν οι άλλοι και ζηλεύουν. Οι άνθρωποι ορίζονται από τα αντικείμενα που αγοράζουν. Ποια δύναμη να βρει κανείς όταν χάνει όλα αυτά που τον ορίζουν. Όταν κάτω από αυτά δεν υπάρχει κάποιος άλλος σκοπός ζωής? Σ' αυτή τη κοινωνία το να σου πάρουν το σπίτι μοιάζει το τέλος του κόσμου. Το να αναγκαστείς να πεις στα τέκνα "είμαστε φτωχοί πρέπει να αλλάξουμε ζωή" μοιάζει σαν αποδοχή πως είσαι ένας γονιός εξευτελισμένος. Το να πεις στη γυναίκα σου , τέρμα το κομμωτήριο μοιάζει σαν να της ομολογεί πως δεν σου σηκώνεται πλέον....

Το δελτίο αυτοκτονιών δεν έχει γεμίσει με ανθρώπους που είναι φτωχοί, είναι γεμάτο με ανθρώπους που τρεις μέρες πριν δεν ήταν....Γεμάτο με ανθρώπους που υποκύπτουν στο μοιρολατρικό και ταπεινωτικό όπου φτωχός κι η μοίρα του. Μια φράση φετίχ στο σύστημα για να θυμίζει συνεχώς πως αν είσαι φτωχός δεν έχεις μοίρα. Για να υπάρχεις με μοναδικό σκοπό να μην είσαι φτωχός. Δεν πλανιέται γύρω μας το σκιάχτρο της φτώχειας, πλανιέται κάτι πιο ύπουλο το φάντασμα του φόβου της φτώχειας. Οι απροετοίμαστοι άνθρωποι στον πιο δύσκολο αγώνα της ζωής. Εκείνον που δεν έχει άκρες, δεν έχει μέσα, δεν έχει γνωριμίες στα υπουργεία, δεν έχει λαδώματα και μίζες, ευνοϊκή μεταχείριση και φακελάκια. Το φάντασμα των ανθρώπων που πρέπει να κάνουν οτιδήποτε για να επιβιώσουν, ακόμα και ταπεινά επαγγέλματα, στερήσεις, βάσανα, και να σταθούν στα πόδια τους.

Είναι οι άνθρωποι που πρέπει να διδάξουν σύντομα τον εαυτό τους και την οικογένειά τους πως οι παχιές αγελάδες τέλειωσαν. Πως αύριο θα μοιάζουν σαν εκείνη την οικογένεια του κυρ Δημήτρη στη γειτονιά που ζει στο ημιυπόγειο. Θα μοιάζουν στη Μαρία που καθαρίζει τριάντα χρόνια σκάλες. Θα μοιάζουν στο ντελιβερά που ερχόταν φορτωμένος με πίτσες τις παλιές καλές εποχές. Γιατί ένα ολόκληρο σύστημα που υποστήριξαν και έθρεψαν μέχρι του σημείου να γίνει ένα αναίσθητο παχύδερμο, τους είχε πείσει πως όλα αυτά θα είναι μόνιμα. Πως το χρήμα θα αυγατίζει συνεχώς και η καλοπέραση θα αυξάνεται. Ο ψεύτικος κόσμος των διαφημίσεων με τις υπέροχες οικογένειες, στα υπέροχα σπίτια που έτρωγαν σε υπέροχες κουζίνες υπέροχα φαγητά ήταν το σημείο αναφοράς για την αξιοπρέπεια, την επιτυχία, τη θέση σ΄αυτό το κόσμο.

Όλα αυτά τα χρόνια όταν έμπαινα στα σπίτια που είχαν τα πάντα εκτός από μια βιβλιοθήκη (γατί τα βιβλία πιάνουν σκόνη εύκολα) όταν έβλεπα τα γυαλισμένα τετράτροχα να μας πετάνε τα νερά από τις λακκούβες του δρόμου, όταν έβλεπα οικογένειες τεσσάρων ατόμων στις παραλίες να παραγγέλνουν για δέκα, όταν κοίταζα τα σκουπίδια γεμάτα από πεταμένες μπριζόλες και κάθε λογής εδέσματα περίσσευμα, όταν άκουγα τα παιδιά να κλαίνε υστερικά για τα καλύτερα αθλητικά παπούτσια που έχει ο κολλητός, όταν κοίταζα τις κυρίες να ιδρώνουν στα γυμναστήρια και τους κυρίους να ποτίζουν με κάσες από ουίσκι και γαρδένιες τις πίστες.... σκεφτόμουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που υπάρχουν για να αγοράζουν και να καταναλώνουν, που έχουν σαν σκοπό της ζωής τη γεμάτη τσέπη, τι θα κάνουν όταν τους τραβήξει κανείς το χαλί κάτω από τα πόδια.

Η αυτοκτονία κάποιου που πτώχευσε δεν είναι καινούργιο πράγμα. Συνέβαινε και σε άλλες εποχές. Απλά δεν ακουγόταν γιατί ήταν ο ένας. Κάποιος ανώνυμος που βίωνε η οικογένειά του το δράμα. Είναι όπως μια αρρώστια που υποκύπτει κάποιος στο νοσοκομείο και κανείς δεν γνωρίζει εκτός κι αν προσβληθεί όλος ο θάλαμος, πεθάνουν πενήντα μαζί και φτάσουν τα κανάλια. Τότε πλακώουν οι ειδήμονες κι αναλύουν τα πως και τα γιατί. Έτσι και τώρα. Στους τρεις τέσσερις πρώτους δεν έδωσε σημασία κανένας. Τώρα η επιδημία γίνεται αξιοπρόσεκτη και μια καλή ευκαιρία αντιμνημονιακής προπαγάνδας. Όμως το μνημόνιο δεν ήταν η αιτία. Είναι το αποτέλεσμα. Η αιτία που οι άνθρωποι δεν μπορούν να βρουν ένα καλό λόγο να ζήσουν ακόμα κι όταν τα χάνουν όλα, είναι ένα ολόκληρο σύστημα που τους έχει αφαιρέσει τη δυνατότητα να βρουν λόγους να ζουν πέρα από τα σκουπίδια που τους πασάρει. Το μνημόνιο δεν δοκιμάζει μόνο τις τσέπες μας, δοκιμάζει όλα εκείνα που υπάρχουν μέσα μας, τις σωματικές και πνευματικές μας αντοχές, δοκιμάζει αυτό που κάποιος μπορεί να είναι όταν μείνει γυμνός μπροστά σε όλους.

Είναι η δύναμη κάποιου να δει πως η φτώχεια δεν είναι η ντροπή, πως ντροπή είναι ένα σάπιο σύστημα που μπορεί να σε πετάει σαν τρίχα από το προζύμι. Και σ΄αυτό το σημείο ή πρέπει να υποκύψεις ταπεινωμένος και να σε πείσουν πως όντως είσαι μια τρίχα ή πρέπει να σηκώσεις κεφάλι και του δείξεις τα δόντια. Πρέπει να ανακοινώσει κανείς με θάρρος στην οικογένεια πως είναι η ώρα να σηκώσουν τα μανίκια και να αποδείξουν πως είναι ικανοί να ζήσουν σε σκληρές συνθήκες. Πως ήρθε η ώρα να δοκιμαστούν οι αντοχές και το μυαλό. Γι΄αυτό θα επιζήσουν εκείνοι που εκτός από το τραπεζικό κομπόδεμα είχαν φτιάξει ένα άλλο, με άλλα πλούτη. Κι αγάπη. Αγάπη για την ίδια τη ζωή. Όσοι θα μείνουν ενωμένοι και στα βάσανα. Αξιοπρεπείς ακόμα και πεινασμένοι. Εύχομαι σύντομα να σταματήσει αυτή η τραγωδία της αυτοκτονικής λύσης. Να γίνει μια επίσκεψη σ΄εκείνο το ημιυπόγειο του κυρ Δημήτρη και να τον ρωτήσουν να μάθουν πως τα καταφέρνει και χαμογελάει ακόμα.

Γιατί όλοι αυτοί που χορταίνουν με το να ρουφάνε τις ανθρώπινες ζωές ένα πράγμα μόνο δεν ανέχονται. Μπλοκάρουν. Να τους κοιτάς στα μάτια και να γελάς. Δεν μπορούν να αποκωδικοποιήσουν το ψυχικό μεγαλείο γιατί δεν έχουν. Οταν μπροστά τους υπάρχει κάποιος που θεωρούν ασήμαντο και ορθώνει το ανάστημα τρελένονται. Δεν μπορούν να κατανοήσουν το γεγονός πως ένα τεράστιο και λουξ επιπλωμένο σπίτι όπως το δικό τους είναι τόσο κενό και ανούσιο μπροστά στη δύναμη ενός ανθρώπου που δεν έχει τίποτα από ότι έχουν κι όμως είναι πλούσιος. Ολο το παιχνίδι υποταγής μπορεί να συμπεριλάβει μόνο όσους υποτάσσονται. Δεν υπάρχουν όπλα ούτε κολπάκια ούτε καλοπιάσματα για κάποιον που βλέπει όλο αυτό το γελοίο κατασκεύασμα στη πραγματική του διάσταση. Δηλαδή γελοίο.

Προσοχή, δεν υποτιμώ κανέναν άνθρωπο που έφτασε στο μοιραίο εκείνο σημείο να αφαιρέσει την ίδια του τη ζωή. Κανείς δεν είναι ικανός να νοιώσει ότι ένοιωσε αυτός ο άνθρωπος. Και κανένας δεν έχει δικαίωμα να κρίνει αν ήταν σωστό ή όχι. Αυτό που στιγματίζω είναι το γεγονός πως αυτός ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν παγιδευμένος πολύ πριν το μνημόνιο. Κι αυτός και εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι. Παγιδευμένοι σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι. Εκατομμύρια παγιδευμένοι σε ένα σύστημα επιδερμικό, κούφιο, χυδαίο που προωθεί αυτή την άθλια κενότητα σαν νοικοκύρεμα. Που σπρώχνει τους ανθρώπους να αγωνίζονται συνεχώς , να αφιερώνουν όλη τους την ύπαρξη για να αποκτήσουν όλα εκείνα που δεν θα έπρεπε κανείς να θυσιάσει ούτε λεπτό από τη ζωή του για να τα αποκτήσει. Αυτό στιγματίζω κι αυτό θεωρώ γελοίο. Κι είναι μεγάλη αγανάκτηση να βλέπω πόσο γερά κρατάει αυτή η παγίδα. Που θα πάει όμως, κάποια στιγμή θα σπάσει η φάκα και τότε αλίμονο γι΄αυτό που θα ξεφύγει από μέσα. Αλίμονο....

Πηγή

Καρδινάλιος Christoph Schönborn "Η Ευρώπη οφείλει στους Έλληνες τις βάσεις του ευρωπαϊκού πνεύματος"

 

«Στους Έλληνες η Ευρώπη οφείλει τις βάσεις του Ευρωπαϊκού Πνεύματος και είναι «ντροπή» με ποιά επιφανειακότητα και επιπολαιότητα γίνεται τώρα λόγος για τους Έλληνες», επισήμανε ο αρχιεπίσκοπος Βιέννης, καρδινάλιος Κρίστοφ Σένμπορν, στη χθεσινοβραδινή ομιλία του στη μεγάλη εκδήλωση συμπαράστασης με τον ελληνικό λαό, με τίτλο «Είμαστε όλοι Έλληνες», που διοργάνωσε η Ελληνοορθόδοξη Μητρόπολη Αυστρίας στην ιστορική Συνοικία των Ελλήνων στο κέντρο της Βιέννης.

Για τους Χριστιανούς, οι Έλληνες υπήρξαν επιπλέον, οι πρώτοι στην Ευρώπη που αποδέχτηκαν το Χριστιανισμό, ενώ η Καινή Διαθήκη γράφηκε στην ελληνική γλώσσα, αλλά προπάντων ο όρος της αλληλεγγύης με ανθρώπους που περνούν δυσκολίες, προέρχεται από την ελληνική σοφία και το ευαγγέλιο, τόνισε ο καρδινάλιος, χαιρετίζοντας συγχρόνως ως απολύτως ορθό το σύνθημα της εκδήλωσης «Είμαστε όλοι Έλληνες».

Προσφωνώντας τους εκατοντάδες επισκέπτες της εκδήλωσης - ανάμεσά τους ιεράρχες των χριστιανικών Εκκλησιών, πολιτικοί και διπλωμάτες με επικεφαλής τους πρέσβεις της Ελλάδας και Κύπρου, Θεμιστοκλή Δημίδη και Κωνσταντίνο Παπαδήμα - ο Μητροπολίτης Αυστρίας-Εξαρχος Ουγγαρίας και Μεσευρώπης Αρσένιος, παρέπεμψε στην ελληνική φιλοξενία που είναι πάντα πρόθυμη να μοιράσει και το ελάχιστο, όπως και στη μεγάλη καρδιά του ελληνικού λαού, τόσο στον πόνο όσο και στη χαρά του.

Πρόσθεσε δε, πως για το λόγο αυτό πληγώνουν ακόμη περισσότερο, από την έναρξη της κρίσης χρέους, η αρνητική συνθηματολογία και οι προκαταλήψεις στην πολιτική συζήτηση και στην ειδησεογραφία των Μέσων Ενημέρωσης, ενώ τόνισε, πως η Συνοικία των Ελλήνων στη Βιέννη αποτελεί παράδειγμα για την επιμέλεια και την εργατικότητα των προγόνων, οι οποίες παραμένουν ακέραιες μέχρι σήμερα και που μαζί με τη φιλοξενία, μπορεί ο καθένας να διαπιστώσει επισκεπτόμενος την Ελλάδα.

Ο Μητροπολίτης Αρσένιος εξέφρασε τις ευχαριστίες της Μητρόπολης προς την Καθολική και την Ευαγγελική Εκκλησία και τις άλλες ορθόδοξες Εκκλησίες στην Αυστρία, για την υποστήριξή τους, αλλά και προς τον ομοσπονδιακό πρόεδρο της Αυστρίας - που λόγω ταξιδιού του στο εξωτερικό δεν μπόρεσε να παραβρεθεί - για το χαιρετισμό και τις ευχές του για επιτυχία της εκδήλωσης.

Τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση προσφώνησε ο επίσκοπος της Αυστριακής Ευαγγελικής Εκκλησίας, Μίχαελ Μπιούνκερ, τονίζοντας πως οι άνθρωποι της Ευρώπης, πέραν κάθε κρίσης, ανήκουν στην ίδια κοινωνία, ενώ ο επικεφαλής της Σερβοορθόδοξης Εκκλησίας Αυστρίας, Λούκα Μίτροβιτς, επέδωσε ποσό 15.000 ευρώ, δωρεά των Σέρβων της Βιέννης, που, μαζί με τα έσοδα της χθεσινής εκδήλωσης, θα διατεθούν για το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας της Ελλάδας.

Η εκδήλωση, η οποία, με συμμετοχή εκατοντάδων επισκεπτών, διάρκεσε μέχρι αργά το βράδυ της Κυριακής, πραγματοποιήθηκε στην Οδό Ελλήνων και στην πλατεία ανάμεσα στους δύο παραδοσιακούς ελληνορθόδοξους ναούς της Βιέννης, με ιστορία 200 ετών, τον καθεδρικό της Αγίας Τριάδας και το ναό του Αγίου Γεωργίου.
Στην περιοχή κυριαρχούσε ολόκληρη την ημέρα έντονο το ελληνικό χρώμα, με πλούσια ελληνική κουζίνα-προσφορά ελληνικών εστιατορίων της Βιέννης αλλά και πολλών Ελληνίδων της Ομογένειας, όπως επίσης ζωντανή ελληνική μουσική που παρουσίασαν σε ένα πολύωρο πρόγραμμα, τα μουσικά σχήματα της Βιέννης «Οι Έλληνες», «Μάριος και Τζούλη» και «Συμφωνία», όπως και το ελληνοαυστριακό συγκρότημα παραδοσιακών χορών «Η παρέα».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Capital

Unicef: 439.000 παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα

 

Σε 439.000 υπολογίζονται τα παιδιά που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας με το ποσοστό της παιδικής φτώχειας να ανέρχεται στο 23% στην Ελλάδα ενώ αντίστοιχα για το σύνολο της Ευρώπης είναι 20,5%.

Τα στοιχεία αυτά καταγράφονται στην έκθεση της UNICEF για την «Κατάσταση των παιδιών στην Ελλάδα 2012».
Σύμφωνα με την έκθεση, τα παιδιά στην Ελλάδα, σήμερα, αποτελούν μια ηλικιακή μειονότητα σε ένα πληθυσμό που διαρκώς γερνάει.
Ο πληθυσμός των παιδιών στην Ελλάδα μειώθηκε από 32% του συνολικού πληθυσμού το 1961 σε 19% το 2001 και 17,4% το 2011 σύμφωνα με εκτιμήσεις. Τα νοικοκυριά στην Ελλάδα από το 1960 και μετά συρρικνώθηκαν κατά ένα μέλος, από 3,78 το 1961 σε 2,65 μέλη ανά νοικοκυριό το 2009, ενώ μεταξύ 1991 και 2001 το ποσοστό των νοικοκυριών χωρίς παιδιά κάτω των 15 ετών αυξήθηκε κατά 27,5%.

Από την έκθεση προκύπτει, επίσης, ότι:
Τα μονογονεϊκά νοικοκυριά επηρεάζονται περισσότερο από την φτώχεια.
Το ποσοστό της παιδικής φτώχειας στην Ελλάδα είναι 23% ενώ αντίστοιχα για το σύνολο της Ευρώπης είναι 20,5%. Στην χαμηλότερη θέση είναι η Βουλγαρία με 26,8% και στην καλύτερη θέση η Δανία με 10,9% (Eurostat, 2010).
Οι ανήλικοι κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα υπολογίζονται σε 439.000 (Eurostat, 2010).
Φτωχά νοικοκυριά είναι το 20,1% του συνόλου. Το 33,4% των φτωχών νοικοκυριών είναι μονογονεϊκά.
Το 2010 το 28,7% των νοικοκυριών με παιδιά βρισκόντουσαν σε φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό. Ιδιαίτερα στα νοικοκυριά με παιδιά 12-17 ετών το ποσοστό εκτινάσσεται στο 34,7% (Eurostat).
Όσον αφορά στην παιδική εργασία, και με βάση στοιχεία του Συνηγόρου του Πολίτη, υπολογίζεται ότι οι ανήλικοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα ξεπερνούν τις 100.000.

Συσσίτια σε σχολεία του κέντρου από τη νέα χρονιά

Με τα κρούσματα ασιτίας μαθητών να αυξάνονται, μια σύγχρονη µορφή συσσιτίων, µε τη µορφή µικρογευµάτων, θα προσφέρεται από τη νέα χρονιά στα σχολεία της χώρας, σε περιοχές όπου φοιτούν µεγάλα ποσοστά παιδιών από αδύναμα οικονοµικά στρώµατα.

Όπως αναφέρει Το Βήμα, οι λεπτοµέρειες του προγράµµατος σχεδιάζονται αυτές τις ηµέρες, ωστόσο σύμφωνα με τις πληροφορίες, το υπουργείο Παιδείας θα δίνει κουπόνια στους µαθητές περιοχών µε χαµηλούς οικονοµικούς και κοινωνικούς δείκτες και µε αυτά θα µπορούν να τρώνε στα κυλικεία των σχολείων.

Τα κουπόνια θα είναι των 2 ή 3 ευρώ και με αυτά ένας µαθητής θα µπορεί να φάει ένα σάντουιτς και να πιει έναν χυµό ή γάλα στο σχολείο του.

Αν και αρχικά η δημοσιοποίηση των κρουσμάτων ασιτίας μαθητών σε σχολεία του κέντρου της Αθήνας, που είχαν παρατηρηθεί ήδη από τις αρχές της σχολικής χρονιάς, αντιμετωπίστηκε ως λαϊκισμός, πλέον είναι κοινό μυστικό. Πολλοί εκπαιδευτικοί μιλούν για το φαινόμενο και κάποιοι έχουν δραστηριοποιηθεί σε σχέση με αυτό. Ωστόσο, τώρα το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα σε κεντρικό επίπεδο.

Οι δράσεις του υπουργείου Παιδείας θα ενταχθούν στα προγράµµατα των Ζωνών Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας (ΖΕΠ) που αφορούν τη στήριξη περιοχών µε µαθητές που έχουν ανάγκη κοινωνικής και εκπαιδευτικής στήριξης. Ήδη έχουν επιλεγεί νηπιαγωγεία και δηµοτικά στις περιοχές του Ταύρου, της πλατείας Βάθης, των Εξαρχείων, των Κάτω Πατησίων, των Αχαρνών, αλλά και σχολεία σε Μοσχάτο, Νίκαια, Ασπρόπυργο, Ζεφύρι και Αυλώνα για να ενταχθούν στο πρόγραµµα. Ελλάδ

Παραδίδουν τα παιδιά τους σε ορφανοτροφεία

 

Απελπισμένες οικογένειες προσέρχονται καθημερινά στους δικαστικούς λειτουργούς ζητώντας να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους στέγη και ένα πιάτο φαγητό σε κάποιο ίδρυμα, μέχρι να ορθοποδήσουν.

Κρατώντας σφιχτά στην αγκαλιά της ένα μικρό αγοράκι, η νεαρή μητέρα μπήκε δειλά δειλά στο γραφείο της Εισαγγελίας Ανηλίκων της Αθήνας, χαμήλωσε το βλέμμα της στο πάτωμα και με φωνή που μόλις ακουγόταν είπε:
- Kύριε εισαγγελέα, πάρτε το παιδί μου και βάλτε το σε ίδρυμα. Δεν έχω ούτε για το γάλα του!
Τέτοιες εικόνες απόλυτης εξαθλίωσης διαδραματίζονται συχνά τους τελευταίους μήνες στην Εισαγγελία Ανηλίκων της Αθήνας, όπου γονείς, έχοντας ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της φτώχειας και της απόγνωσης, αναγκάζονται να καταφύγουν ακόμη και στον εισαγγελέα, με την ελπίδα να βρει στέγη και φαγητό για τα παιδιά τους, έστω σε ένα ορφανοτροφείο, αφού οι ίδιοι δεν μπορούν πια να τα θρέψουν.
Οι περισσότεροι που φτάνουν στο σημείο να αφήσουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα ζητούν από τον εισαγγελέα να φιλοξενηθούν προσωρινά εκεί και να μη δοθούν για υιοθεσία, ώστε μόλις καταφέρουν οι ίδιοι να ξεπεράσουν τη φτώχεια και να σταθούν στα πόδια τους, να μπορέσουν να τα ξαναπάρουν πίσω...
Κάθε φορά που καταλήγει ένας τόσο απελπισμένος άνθρωπος με το ίδιο αίτημα στην Εισαγγελία Ανηλίκων ξεκινάει ένας αγώνας δρόμου από τους εισαγγελείς Ηλία Ζαγοραίο και Ευτυχία Σταθουλοπούλου, πάντα με τον ίδιο στόχο: να βοηθήσουν τους γονείς, για μην αποχωριστούν τα παιδιά τους.

Δάκρυσαν οι εισαγγελείς
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της 30χρονης μητέρας από την Πετρούπολη, η οποία έκανε ακόμη και τους εισαγγελείς να δακρύσουν, όταν κατέφυγε εκεί σε πραγματικά τραγική κατάσταση και ζήτησε να κρατήσουν στην Εισαγγελία το δυόμισι χρόνων αγοράκι της, γιατί η ίδια δεν μπορούσε να το συντηρήσει.

Η γυναίκα ζήτησε από τον εισαγγελέα να βάλει το μικρό σε ίδρυμα, για μην πεθάνει από την πείνα και το κρύο, όπως είπε, αφού δεν είχε να πληρώσει το ενοίκιο, ενώ της είχαν κόψει και το ηλεκτρικό ρεύμα.

Είπε ότι είχε καταφύγει και στον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος έβγαλε και της έδωσε χρήματα από την τσέπη του...

Το χαμόγελο του μικρού αγοριού που κρατούσε στην αγκαλιά της και η απελπιστική κατάσταση στην οποία βρίσκονταν μάνα και γιος ήταν ο λόγος που οι άνθρωποι της Εισαγγελίας πραγματοποίησαν έρανο μεταξύ τους και της έδωσαν χρήματα για να μπορέσει να πληρώσει το ενοίκιο.

Στη συνέχεια ο εισαγγελέας ενημέρωσε φορείς του Δήμου και της Ενορίας της, για να παρέχουν στην ίδια και στο παιδί της τρόφιμα και ρούχα και να τη στηρίξουν με κάθε τρόπο.

Σε αυτήν την περίπτωση οι προσπάθειες της Εισαγγελίας έπιασαν τόπο, αφού το παιδί έμεινε τελικά με τη μητέρα του.

Μαρτυρίες που σοκάρουν
"Φροντίστε τα παιδιά μας όσο θα είμαστε φυλακή για χρέη"
Ορισμένες περιπτώσεις, αυτές που ακολουθούν, είναι ξεχωριστές.
Τέσσερα στόματα είχε να θρέψει η κ. Μαρία, χήρα από περιοχή της Νότιας Αττικής που ήρθε στην Εισαγγελία Ανηλίκων ένα πρωί. Τη συνόδευε ο 19χρονος γιος της, ένα σοβαρό παιδί, αγέλαστο, πικραμένο.

Μητέρα και γιος κάθισαν ταπεινά στο εισαγγελικό γραφείο και χωρίς πολλά πολλά, παρακάλεσαν τον εισαγγελέα να βάλει σε ίδρυμα ανηλίκων τα δύο μικρότερα παιδιά της οικογένειας, ηλικίας όπως είπαν 7 και 9 ετών.

"Είμαι άνεργη πολύ καιρό, είπε η γυναίκα. Ο μεγάλος μου γιος επίσης. Τα έξοδα δεν βγαίνουν, ούτε για φαγητό. Για λίγο διάστημα, μέχρι να βρω δουλειά, αν γίνεται, να βρεθεί ένα ίδρυμα να πάνε τα δύο μικρά. Σας παρακαλώ, κ. εισαγγελέα, να μην τα δώσουν για υιοθεσία. Φροντίστε να παραμείνουν στο ίδρυμα μέχρι να έχουμε τη δυνατότητα να τα ξαναπάρουμε πίσω στο σπίτι?".

Και σε αυτή την περίπτωση οι εισαγγελείς κατάφεραν να μην ανοίξει φάκελος για την οικογένεια, όπως γίνεται στις περιπτώσεις που η πολιτεία αφαιρεί τα παιδιά από την οικογένειά τους. Η οικογένεια βοηθήθηκε μέσω των κοινωνικών υπηρεσιών του δήμου, ενώ η ενορία τούς εξασφάλισε φαγητό.

Με αξιοπρέπεια
Ακόμη πιο συγκλονιστική ήταν η ιστορία που διαδραματίστηκε στα γραφεία της Εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας με πρωταγωνιστές ένα ζευγάρι που διατηρούσε μικρή εμπορική επιχείρηση σε μια γειτονιά της Αθήνας. Τα χρέη έπνιξαν την επιχείρησή τους και οι επιταγές χωρίς κάλυψη οδήγησαν τους ιδιοκτήτες σε καταδικαστικές αποφάσεις χωρίς επιστροφή. Δύο νέους ανθρώπους με αξιοπρεπή εμφάνιση είχε ένα μεσημέρι απέναντί του ο εισαγγελέας ανηλίκων.

"Πρόκειται να οδηγηθούμε στη φυλακή για χρέη" είπε η γυναίκα στον εισαγγελέα, ο οποίος στην αρχή σκέφτηκε ότι ίσως οι άνθρωποι απευθύνθηκαν σε λάθος γραφείο. Ομως το ζευγάρι ήταν θύμα της οικονομικής κρίσης που αναγκάστηκε να καταφύγει στην Εισαγγελία Ανηλίκων με αίτημα να μπουν σε ίδρυμα τα δύο ανήλικα παιδιά τους.

"Για να επιζήσουν όσο θα βρισκόμαστε στη φυλακή!" είπαν. Σε αυτή την περίπτωση η Δικαιοσύνη έδειξε πραγματικά ανθρωπιά, καθώς η λύση δόθηκε εκ των έσω και σε χρόνο ρεκόρ?
Την ίδια μέρα αναζητήθηκαν μέσω του αρμόδιου γραφείου της Εισαγγελίας Εκτελέσεως Ποινών οι καταδικαστικές αποφάσεις που είχαν εκδοθεί σε βάρος του ζεύγους. Οταν συγκεντρώθηκαν, διαπιστώθηκε ότι ορισμένες από αυτές είχαν παραγραφεί λόγω παρέλευσης χρόνου και δεν προκαλούσαν συνέπειες.

Αντίθετα, για τις άλλες αποφάσεις που επέσυραν φυλάκιση, η Εισαγγελία Ανηλίκων κατάφερε να δοθεί αναβολή στην εκτέλεσή τους, που ήταν ευνοϊκό αποτέλεσμα για τους γονείς, οι οποίοι κέρδισαν χρόνο μαζί με την ελπίδα να το παλέψουν για να σταθούν στα πόδια τους και να σώσουν την οικογένειά τους.

Σκληρό πρόσωπο
Βρήκαν στέγη σε ορφανοτροφεία
Δυστυχώς, δεν είχαν αίσιο τέλος δύο άλλες περιπτώσεις, με τρία ανήλικα παιδιά αλλοδαπών, που τελικά κατέληξαν σε ορφανοτροφεία. Στη μία μάλιστα από τις δύο ιστορίες, στην οποία ένας 40χρονος Αφρικανός, πατέρας δύο χαριτωμένων κοριτσιών, ζήτησε να βρεθεί στέγη σε ίδρυμα για τις ηλικίας 7 και 9 ετών κόρες του, τα παιδιά έχουν σχεδόν καθημερινή επικοινωνία μαζί του, ενώ τις επισκέπτεται συχνά.

Στη δεύτερη περίπτωση, 17χρονος Πακιστανός, που μεταφέρθηκε στην Εισαγγελία Ανηλίκων από ενήλικα ομοεθνή του, εξακολουθεί να φιλοξενείται στο Νοσοκομείο Παίδων, όπου του έγιναν οι απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις για λοιμώδη και μεταδοτικά νοσήματα, μέχρι να βρεθεί ίδρυμα ανηλίκων στο οποίο θα μεταφερθεί.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΙΡΗ ΜΠΕΝΕΑ

"Βροχή" οι αιτήσεις
Ολο και περισσότεροι χτυπούν την πόρτα των παιδικών χωριών SOS
Καθημερινά αυξάνεται ο αριθμός των γονιών που δεν μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους. Η ανθρωπιστική κρίση σαρώνει τις κοινωνικές δομές και τα εφιαλτικά αποτελέσματα αποτυπώνονται στα παιδικά χωριά SOS, όπου απευθύνονται εκατοντάδες οικογένειες ζητώντας βοήθεια.

"Ερχονται και ζητούν να πάρουμε τα παιδιά τους λέγοντάς μας ότι οι ίδιοι αδυνατούν να τα συντηρήσουν. Η κατάσταση αυτή εμφανίστηκε το 2010 και αυξάνεται συνεχώς" λέει ο κ. Στέργιος Σιφνιός, διευθυντής κοινωνικής εργασίας και έρευνας στα "Χωριά SOS".

"Φέτος, το πρώτο εξάμηνο του 2011 η αύξηση των περιπτώσεων αυτών ανήλθε σε 65% σε σχέση με το ανάλογο διάστημα πέρυσι. Σε απόλυτους αριθμούς, από τα 1.000 περιστατικά που καλύπτουμε σε όλες τις δράσεις μας, τα 250 υπάγονται στις φροντίδες παραμονής στα παιδικά χωριά, ενώ πάνω από 800 περιπτώσεις χρειάζονται κάποια οικονομική στήριξη".

Από το 2010 άρχισαν να εμφανίζονται γονείς στα γραφεία των "Χωριών SOS" και υπό καθεστώς ανέχειας να ζητούν εάν υπάρχει η δυνατότητα να κρατήσουν εκεί τα παιδιά. Να φιλοξενηθούν μέχρι να βρουν οι γονείς εργασία. Πολλοί εξ αυτών έχασαν τη δουλειά τους και σε αρκετές περιπτώσεις πρόκειται για μονογονεϊκές οικογένειες.

Η συντριπτική πλειοψηφία αφορά Ελληνες (80%) και μόνο το 20% οικονομικούς μετανάστες.
"Προσπαθούμε να στηρίξουμε τις οικογένειες με συμβουλευτική, με υλική βοήθεια, τρόφιμα, ρούχα, κάποιες φορές με οικονομική ενίσχυση, όπως για την πληρωμή ενοικίου. Ομως έχουμε δεχθεί ελάχιστα παιδιά από τις περιπτώσεις με οικονομικά προβλήματα και με την προοπτική να γυρίσουν στην οικογένειά τους. Στόχος μας είναι να βοηθήσουμε τους γονείς και να αποτρέψουμε τον αποχωρισμό του παιδιού" εξηγεί ο κ. Σιφνιός και σημειώνει ότι και τα "Χωριά SOS" αντιμετωπίζουν προβλήματα, καθώς οι δωρεές έχουν μειωθεί και η ανυπαρξία κοινωνικών δομών πολλαπλασιάζει τις ανάγκες των ανθρώπων.

Ως φορέας τα "Χωριά SOS", εκτός από τα "Χωριά" σε Βάρη, Θεσσαλονίκη και Αλεξανδρούπολη, λειτουργούν τρία Κέντρα Στήριξης της Οικογένειας, ενώ ένα νέο κέντρο ετοιμάζεται στο Ηράκλειο της Κρήτης.

Την ίδια στιγμή μεγάλες δυσκολίες αντιμετωπίζουν πολλά ορφανοτροφεία, τα οποία αδυνατούν να καλύψουν τα στοιχειώδη έξοδα λειτουργίας τους και απειλούνται με κλείσιμο. Σήμερα στον ιδιωτικό τομέα υπάρχουν 20 ορφανοτροφεία που φιλοξενούν εκατοντάδες παιδιά και σε αρκετά οι αρμόδιοι έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά, ενώ επιβιώνουν με τη βοήθεια άλλων ιδρυμάτων. Παράλληλα, στον κρατικό τομέα δραστηριοποιούνται 19 ιδρύματα με 950 παιδιά, ενώ άλλα 400 βρίσκονται σε ανάδοχες οικογένειες.

Η κρίση αυξάνει ραγδαία τις αιτήσεις στα ιδρύματα, ενώ την ίδια στιγμή έχουν ελαχιστοποιηθεί οι δωρεές. Μια άλλη όμως αιτία για τη δυσχερή θέση των φορέων αυτών είναι η αδυναμία του κράτους να ρυθμίσει θέματα για την αξιοποίηση της περιουσίας από κληροδοτήματα.
Γ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
 Πηγή: Έθνος.gr

Αυτοί που κατηγορούν το Βατικανό, επενδύουν με Μουσουλμάνους

 

Η μείωση των εσόδων της Εκκλησίας λόγω της οικονομικής κρίσης οδήγησε τον Αρχιεπίσκοπο μέχρι το Κατάρ, σε αναζήτηση συνεργασιών και επενδυτών για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας.

 

Σύμφωνα με εκκλησιαστικές πηγές ανάμεσα στα θέματα που συζητήθηκαν - σε διερευνητικό στάδιο - ήταν και πιθανές επενδύσεις. Ο κ. Ιερώνυμος αποφεύγει προς το παρόν να προβεί σε ανακοινώσεις, διότι θέλει πρώτα να ενημερώσει τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο που συνεδριάζει την 1η Νοεμβρίου. Σύμφωνα ωστόσο με επιχειρηματικές πηγές, ανάμεσα στα άλλα εκδηλώθηκε ενδιαφέρον από την πλευρά του Κατάρ για εξόρυξη μαρμάρων σε εκτάσεις της Εκκλησίας.

 

Ενα από τα «άγια πρότζεκτ» της Εκκλησίας στην προσπάθειά της να αυξήσει τα έσοδά της είναι αυτό των επενδύσεων στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας - και συγκεκριμένα των φωτοβολταϊκών πάρκων. Κι αυτό διότι η Εκκλησία διαθέτει μεγάλες εκτάσεις σε όλη τη χώρα - εκτάσεις που θεωρούνται κατάλληλες για τέτοιου τύπου εγκαταστάσεις. 

 

«Πιλότος» για το παραπάνω πρότζεκτ που μελετά η Εκκλησία είναι το σχέδιο της Αρχιεπισκοπής για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκού πάρκου σε έκταση της Μονής Πεντέλης. Αυτό το διάστημα η Εκκλησιαστική Κεντρική Υπηρεσία Οικονομικών (ΕΚΥΟ) πραγματοποιεί έρευνα για να διαπιστώσει σε ποιες εκτάσεις της Εκκλησίας υπάρχει η δυνατότητα να εγκατασταθούν φωτοβολταϊκά πάρκα. Παρόμοια έρευνα κάνει η Υπηρεσία Οικονομικών και για την εξόρυξη μαρμάρων. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει στην Πεντέλη αλλά «με σύγχρονες μεθόδους - δηλαδή υπογείως - και όχι με τρόπους όπως στο παρελθόν που έβλαπταν το περιβάλλον και το τοπίο», αναφέρουν στα «ΝΕΑ» πηγές της ΕΚΥΟ. 

 

Οι προσπάθειες του Αρχιεπισκόπου και της Ιεραρχίας για εξεύρεση πόρων εν μέσω κρίσης δεν σταματούν εδώ. Γι' αυτό και το οικονομικό επιτελείο της Εκκλησίας έχει βάλει μπρος και άλλα σχέδια αύξησης εσόδων. Στόχος είναι - όπως τονίζει συχνά ο κ. Ιερώνυμος - να ενισχυθεί περαιτέρω το προνοιακό έργο της Εκκλησίας αλλά παράλληλα να δοθεί και βοήθεια στην ανάπτυξη της χώρας.

«Αυτό που θέλουμε είναι στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε η Εκκλησία να μπορεί να βοηθήσει όσο γίνεται περισσότερους ανθρώπους που υποφέρουν. Να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες τους» τονίζει ο γενικός διευθυντής της ΕΚΥΟ αρχιμανδρίτης Αντώνιος Αβραμιώτης.

Βασική προσπάθεια της ΕΚΥΟ είναι να αυξηθούν τα έσοδα από τα ακίνητα που διαθέτει προς ενοικίαση. Σήμερα η Κεντρική Διοίκηση της Εκκλησίας έχει 486 ακίνητα (γραφεία, διαμερίσματα, καταστήματα) στην Αθήνα, στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη. Περίπου ένα στα τέσσερα όμως - συνολικά 127 - παραμένουν ξενοίκιαστα. Εβδομήντα τρία ακίνητα είναι ξενοίκιαστα στην Αθήνα και 54 στη Θεσσαλονίκη. Για παράδειγμα, ξενοίκιαστο παραμένει εδώ και τρία χρόνια ακίνητο της Εκκλησίας στη Θεσσαλονίκη, στην οδό Βαλαωρίτου, το οποίο χρησιμοποιείτο ως βιοτεχνία.

Ρίχνει τις τιμές των ενοικίων,

ανακαινίζει για να βρει ενοικιαστές

Ακολουθώντας την τακτική πολλών ιδιοκτητών ακινήτων που κατεβάζουν τα μισθώματα λόγω της κρίσης, η Εκκλησία προσπαθεί να προσελκύσει ενοικιαστές για τα ξενοίκιαστα ακίνητά της με τον ίδιο τρόπο - μειώνει δηλαδή τα ενοίκια.

Την ίδια στιγμή η ΕΚΥΟ με στόχο την προσέλκυση ενοικιαστών προσπαθεί - «με φειδώ όμως, διότι η κρίση δεν δίνει δυνατότητες για πολλά έξοδα» σημειώνουν εκκλησιαστικές πηγές - να κάνει ριζικές ανακαινίσεις στις εγκαταστάσεις (ηλεκτρομηχανολογικές) ή και στις όψεις κτιρίων της. Τέτοιες επισκευές αναμένεται να γίνουν στο ακίνητο της Εκκλησίας στην οδό Βεντήρη 5, πίσω από το «Χίλτον». 

 

«Αγκάθι» για τις οικονομικές υπηρεσίες της Εκκλησίας αποτελούν και τα μεγάλα ακίνητά της που αυτή τη στιγμή παραμένουν ξενοίκιαστα και ανεκμετάλλευτα. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του κτιρίου στην οδό Μητροπόλεως 15 όπου έως το 2006 στεγαζόταν το υπουργείο Παιδείας. Το Δημόσιο έδινε για το ενοίκιο στην Εκκλησία 791.592 ευρώ το χρόνο• ήταν από τα πιο προσοδοφόρα. Μολονότι το 10ώροφο - 7.000 τ.μ. - κτίριο βρίσκεται στην καρδιά της Αθήνας, δεν έχει μισθωθεί ακόμη. Περισσότεροι από τρεις διαγωνισμοί έχουν γίνει χωρίς αποτέλεσμα. Πηγές από την ΕΚΥΟ όμως αναφέρουν ότι εξακολουθεί να υπάρχει έντονο ενδιαφέρον επενδυτών - και από το εξωτερικό - και ευελπιστούν για θετικό αποτέλεσμα σε επόμενο διαγωνισμό. Ανάμεσα στις προτάσεις που έχουν γίνει είναι για τη μετατροπή του κτιρίου σε ξενοδοχείο, γραφεία ή για μεικτή χρήση. 

 

Πηγή: Τα Νέα

Εστιατόριο «πλήρωσε ό,τι μπορείς» άνοιξε στο Νιού Τζέρσι ο Μπον Τζόβι

«Soul Kitchen» το όνομα του εστιατορίου του Τζον Μπον Τζόβι. Έτσι είχε ονομάσει το εστιατόριό του και ο ήρωας της ταινίας του Φατίχ Ακίν

 

Νέα Υόρκη

Ένα εστιατόριο που επιτρέπει στους πελάτες να πληρώνουν όσα χρήματα θέλουν άνοιξε ο διάσημος Αμερικανός τραγουδιστής Τζον Μπον Τζόβι στο Νιού Τζέρσι. Και σε περίπτωση που ο πελάτης δεν έχει λεφτά, δεν χρειάζεται να ανησυχεί. Στο Soul Kitchen υπάρχουν αρκετά πιάτα για πλύσιμο.

Το εστιατόριο, το οποίο άνοιξε τις πόρτες του την Τετάρτη στο Νιού Τζέρσι, δεν διαθέτει τιμοκατάλογο και αφήνει τους πελάτες να πληρώνουν ό,τι ποσό θέλουν.

Για όσους δεν διαθέτουν καθόλου χρήματα, υπάρχει η λύση της εργασίας στο εστιατόριο.

«Σε μια εποχή όπου ένα στα πέντε νοικοκυριά ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και σε μια εποχή όπου ένας στους έξι Αμερικανούς δεν έχει εξασφαλίσει το γεύμα του, ένα εστιατόριο σαν και αυτό είναι απολύτως απαραίτητο» δήλωσε ο Τζον Μπον Τζόβι στο New York Magazine.

Newsroom ΔΟΛ

Όλοι οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζουν τα κάτωθι

1. Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και η Αυστρία μαζί (450..000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέλεις 2 ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο .....ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώρου (Λάρνακα).Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία.
Η Αργεντινή είναι πολύ μεγαλύτερη και είδαμε τί έπαθε

2. Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες, Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ.
Ξεχάσατε τους Πόντιους. Οι Πακιστανοί είναι πολύ περισσότεροι και είναι και αυτοί ΠΑΝΤΟΥ, ακόμα και στην Ελλάδα

3. Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία.
Για αυτό οι ελληνική οικονομία και ελληνικές τράπεζες υποβαθμίζονται συνεχώς

4. Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία.
Η Πολωνία δέχεται 50.000.000 τουρίστες το χρόνο. Όσοι τουρίστες έρχονται στην Ελλάδα τους φοράνε ροζ, γαλάζια, κίτρινα βραχιολάκια στον καρπό και τους πάνε σε συγκεκριμένα ξενοδοχεία και καταστήματα. Υπάρχουν 10-20 γύπες που μοιράζονται τα κέρδη. Οι υπόλοιποι έλληνες τους τουρίστες τους έχουν μόνο....ακουστά.

5. Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν όποιο είδος πλοίου σκεφτεί κανείς.
Δεν έχω δει κανένα από τα απέραντα κρουαζιερόπλοια ή αεροπλανοφόρα να έχουν κατασκευαστεί στην Ελλάδα. Όσες φορές περνάω από Σκαραμαγκά βλέπω μόνο σαράβαλα.

6. Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν καταπληκτικά βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ.
Κρίμα που δεν τα βλέπουμε να κυκλοφορούν κιόλας. Ειδικά τα βαγόνια τραίνων.

7. Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά και είμαστε έτσι 1οι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες και είναι 5οι στον κόσμο.
Σωστό, μόνο που όλα τα παραπάνω έχουν σημαία Παναμά και στα ταμεία του κράτους πάνε ψίχουλα

8. Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές, 3οι παγκοσμίως στον κρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα.
Και η Ισπανία με 20% ανεργία είναι πρώτη στις ελιές παγκοσμίως, και τί μ'αυτό?
9. Είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόννοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόννοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη (2.174.000 τόννοι), 1οι και σε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και σε αλουμίνια.
Και τα έσοδα πήγαν στις ελβετικές τράπεζες

10. Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!
Για αυτό πέφτουν συνέχεια τα αεροπλάνα της πολεμικής αεροπορίας ενώ από τα τουρκικά σαράβαλα δεν πέφτει ούτε ένα. Αν η Τουρκία είναι τελευταία και προτελευταία, τότε γιατί παραβιάζει καθημερινά τον ελληνικό εναέριο χώρο? Για χαζούς τους έχετε?

11. Έχουμε νοτίως της Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως. Εντωμεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38 δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη , τα 3 μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι - κρατηθείτε - 10.000.000.000.000 (10 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΛΑΡΙΑ!) όπως αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το ΥΣΓΣ.
Αλήθεια ε? Και τόσα χρόνια καταστρέψανε την Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ και αφήσανε την Ελλάδα απέξω....

Αυτή τη χώρα πάνε να ξεπουλήσουν για 340 δις;
Τί είναι 340 δις? Η φοροδιαφυγή, τα φακελάκια στο δημόσιο και στην υγεία, οι επιδοτήσεις για τους αγρότες που πήγαν σε βίλες. Ευτυχώς που υπάρχουν τα ροδάκινα και τα ακτινίδια για να τα ξεπληρώσουμε.....

Λιποθυμούν από την πείνα παιδιά στα σχολεία της Αθήνας!

Συγκλονιστικά όσο και ανησυχητικά είναι τα όσα περιγράφει ο Α' Σύλλογος Εκπαιδευτικών Αθηνών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης αναφορικά με την κατάσταση στην οποία βρίσκονται πολλά παιδιά σε σχολεία της πρωτεύουσας, εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι οικογένειές τους. Σύμφωνα με ανακοίνωσή του, έχουν καταγραφεί ακόμα και κρούσματα λιποθυμίας μαθητών εξαιτίας της ασιτίας... 

Οι Σύλλογοι εκπαιδευτικών, γονέων και κατοίκων στην περιοχή Αμπελοκήπων-Ερυθρού-Πολυγώνου οργανώνουν εκδήλωση διαμαρτυρίας το Σάββατο 15 Οκτωβρίου, στις 11 το πρωί στην πλατεία Πανόρμου για να διαμαρτυρηθούν για τα όσα συμβαίνουν στα σχολεία.

Η ανακοίνωση του Συλλόγου των Εκπαιδευτικών, που δημοσιεύτηκε στη LIFO, κάνει λόγο για αυτοκτονία άνεργου γονιού μαθητών από σχολείο της περιοχής, αλλά και κρούσματα λιποθυμίας μικρών μαθητών που έπασχαν από ασιτία σε σχολεία του 6ου Διαμερίσματος.

«Είναι η επιτακτική ανάγκη συνεργασίας και συντονισμού όλων των σωματείων και φορέων της περιοχής για την ανάσχεση της λαίλαπας των αντιλαϊκών μέτρων» αναφέρει η ανακοίνωση.

Τα μέλη του Συλλόγου δεσμεύονται, επίσης, «να προωθήσουμε, με όσα μέσα διαθέτουμε, τη δημιουργία ενός δικτύου αλληλεγγύης, ώστε να αντιμετωπίζονται τα πρακτικά προβλήματα επιβίωσης των συμπολιτών μας που εξαθλιώνονται, αλλά και τα προβλήματα των νέων που σήμερα στοχοποιούνται από τους μηχανισμούς καταστολής».

«Καλούμε τους συναδέλφους μας και τους Συλλόγους Γονέων σε κάθε σχολικό συγκρότημα, να προχωρήσουν από κοινού σε συγκρότηση κοινών επιτροπών – πρωτοβουλιών αλληλεγγύης και να καταρτίσουν κοινά προγράμματα και πρωτοβουλίες αλληλεγγύης για τη στήριξη παιδιών και οικογενειών με σοβαρά οικονομικά προβλήματα» επισημαίνουν.

Μέχρι το 2020, στην Ευρώπη θα τρώμε έντομα

Εν όψει γενικευμένης χρεοκοπίας της ΕΕ, μας προετοιμάζουν νέα "διατροφή"

Μυρμήγκια τηγανητά, σκορπιό-σουπες, ακριδο-σαλάτες και τριζονο-μακαρονάδες. Σιχαμερά και αδιανόητα για έναν Ευρωπαίο, όλα τα παραπάνω πιάτα γίνεται προσπάθεια να εισαχθούν στη διατροφή της Γηραιάς Ηπείρου ως εναλλακτικά του κρέατος.

Κινούμενη στα χνάρια του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) των Ηνωμένων Εθνών, η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να δώσει 3 εκατ. ευρώ με στόχο την προώθηση της εντομοφαγίας.

Πιο συγκεκριμένα, οι Βρυξέλλες έχουν αποφασίσει να χρηματοδοτήσουν επιστημονικές έρευνες με θέμα "τα έντομα ως νέες πηγές πρωτεϊνών" ενώ έχουν ήδη έρθει σε επαφή για το θέμα με κάποιες εθνικές υγειονομικές υπηρεσίες (όπως η βρετανική).

"Μέχρι το 2020, θα αγοράζουμε έντομα στα σούπερ μάρκετ... Πιστεύω πως η αρχή θα γίνει με έντομα σε σάλτσες και σε μπέργκερ. Όντας αλεσμένα αυτά θα φαντάζουν περισσότερο εύγευστα", δηλώνει χαρακτηριστικά ο Μαρσέλ Ντίκε, βραβευμένος καθηγητής εντομολογίας στο Πανεπιστήμιο Βάγκενινγκεν της Ολλανδίας. Άλλωστε, για το Ντίκε, τα έντομα δεν θα έπρεπε να μας προκαλούν αναγούλα καθώς δεν είναι τίποτα άλλο παρά "οι γαρίδες της στεριάς".

Πράγματι, εάν καταφέρει κανείς να ξεπεράσει το όποιο οπτικό κώλυμα, τα έντομα φέρονται να πληρούν όλες τις προϋποθέσεις μιας υγιεινής και οικολογικής διατροφής καθώς είναι πλούσια σε θρεπτικές ουσίες (πρωτεΐνες, αμινοξέα, ακόρεστα λιπαρά οξέα) ενώ συγκρινόμενα με το κρέας, αυτά είναι λιγότερο ενεργοβόρα και ρυπογόνα.

Ως εκ τούτου, δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως ό,τι έγινε στο παρελθόν με το σούσι (το οποίο από εκεί που κάποτε δεν το έτρωγαν στην Ευρώπη, πλέον το θεωρούν εκλεκτό μεζέ), θα γίνει στο μέλλον και με τις... ακρίδες και τους σκορπιούς. Άλλωστε, τα έντομα βρίσκονται ήδη, με τη μία ή την άλλη μορφή, στα μενού του 80% της υφηλίου.

Πηγή.

Περί πορνείας, σωματικής τε και ψυχικής

Συνηθίζουμε να σχολιάζουμε πάντα τους άλλους για το πόσο κομματόσκυλα είναι, ή να 

δαχτυλοδείχνουμε τις πόρνες στα πεζοδρόμια και τους οίκους ανοχής.

Εμείς όμως πόσο φθηνοί είμαστε?

Πόσο φθηνά πουλάμε τον εαυατό μας, την αξιοπρέπειά μας, την ελευθερία μας? Πολύ φθηνά, μόλις 700 ευρώ. Και φταίμε εμείς για αυτό.

Τόσο πιστεύουμε οτι αξίζουμε.

Είμαστε ελεεινά φθηνοί. Ποιό φθηνοί και απο μιά γερασμένη πόρνη που τα κάνει όλα όσο όσο, επειδή δεν έχει πια πέραση.

Με 700 ευρώ το μήνα δεν εργαζόμαστε απλά. Για 700 ευρώ μηνιαίως πουλάμε την ψυχή μας στο διάβολο.

Το κάνουμε όταν το αφεντικό ή ο προϊστάμενος μας την λέει όχι επειδή έχει δίκιο αλλά επειδή είναι της αρχής του όποιος πληρώνει κάνει ότι θέλει. Εμείς το βουλώνουμε και δεν του λέμε τίποτα. Αλλιώς στο τέλος του μήνα δεν θα πάρουμε 700 ευρώ. 

Το κάνουμε όταν από φθόνο διαβάλλουμε τον συνάδελφό μας επειδή είναι καλύτερός μας,

το κάνουμε όταν έχουμε μάθει οτι αυτός θα πάρει την σημαντική αύξηση των 5 ευρώ το μήνα ενώ εμείς τίποτα.

Το κάνουμε όταν καταλάβουμε οτι δεν αποδίδουμε, ή δεν είμαστε πλέον ευάρεστοι στη διεύθυνση, οπότε γινόμαστε χαφιέδες για να μην χάσουμε τη δουλειά μας. 

Γινόμαστε ακόμα φθηνότεροι όταν για 700 ευρώ εργαζόμαστε παραπάνω από 40 ώρες την εβδομάδα, ξέροντας οτι τις υπερωρίες δεν θα τις πάρουμε ούτε σε ρεπώ.

Το αξίζουμε όμως επειδή μας αρέσει.

Το αξίζουμε επειδή επί δεκαετίες ψηφίζουμε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, τα δύο κόμματα που μας κατέβασαν το μισθό τόσο χαμηλά, που μέσα σε λίγα χρόνια ακύρωσαν όλα τα δικαιώματα που είχαν κατοχυρώσει οι εργαζόμενοι ήδη από την εποχή του... Βενιζέλου, δεκαετία του 30. 

Εμείς τα δεχτήκαμε όλα αυτά αμίλητοι, και σπεύσαμε πάλι να τους ψηφίσουμε. Και επειδή πάλι θα τους ψηφίσουμε για να πάρουν οι καημένοι τους 16 μισθούς συν την βουλευτική αποζημίωση, είμαστε άξιοι της μοίρας μας. 

Δεν είμαστε μόνο φθηνοί, είμαστε ηλίθιοι, είμαστε γεννημένοι ραγιάδες, οπότε σωστά τα παθαίνουμε όλα αυτά.

Άντε τώρα, τρέξτε στις 30 του μήνα να πάρετε τα 700 ευρώ σας, αν τα πληρωθείτε εκείνη τη μέρα, επειδή ο εργοδότης θα έχει άλλες προτεραιότητες από εσάς που του φέρνετε κέρδη, και τρέξτε να πληρώσετε λογαριασμούς, δάνεια, κάρτες, και αν σας μείνει κάτι, για να φάτε. 

Όσο για τα τα τσιγάρα συνηθίστε στην ιδέα οτι σε λίγο καιρό θα ψάχνετε για γόπες στο δρόμο.

Λένε οτι μόνο το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ξέρουνε τί είναι σωστό για τον τόπο, και οτι οι αριστεροί είναι προδότες, άσχετοι, φωνακλάδες. Κάτι ξέρανε τα δύο μεγάλα κόμματα και μας μειώσανε αποδοχές, συντάξεις, ασφάλιση, και δεν μιλάω για αυτά που γίνονται τώρα λόγο της κρίσης, αλλά για τις περικοπές που ξεκινήσανε επί Μητσοτάκη. Επειδή είμαστε πρόβατα, είμαστε φθηνοί, και τώρα απολαμβάνουμε τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης αυτών που ξέρανε τί χρειάζεται αυτός ο τόπος. 

Αυτοί ήξεραν και ξέρουν πολύ καλά τί κάνουν.

Εμείς τους ψηφίσαμε, ας τους λουστούμε τώρα.