Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σεραφείμ πειραιώς. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σεραφείμ πειραιώς. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Πειραιώς Σεραφείμ: Η λειτουργία της Χρυσής Αυγής είναι απολύτως επικίνδυνη



Επικίνδυνη χαρακτηρίζει την λειτουργία του κόμματος "Χρυσή Αυγή", ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, σε ανακοίνωσή του στην οποία απαντά στους ισχυρισμούς του επικεφαλής του πολιτικού σχηματισμού, βουλευτή Νίκου Μιχαλολιάκου. "Η λειτουργία του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου που με το παγανιστικό εφαλτήριό του επιδίδεται στην λατρεία της δυνάμεως και όχι όπως η ελληνορθόδοξη ιδιοπροσωπεία μας επιτάσσει στην δύναμη της αγάπης είναι απολύτως επικίνδυνος όπως ακριβώς και η λειτουργία των εθνικομηδενιστικών και αθεϊστικών κινημάτων", τονίζει ο Μητροπολίτης Πειραιώς.
Ακολουθεί ανακοίνωση του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ:
Επί των λεχθέντων από τον κ. Γεν. Γραμματέα του Κομματικού σχηματισμού «Λαϊκός Σύνδεσμος ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» κ. Νικολ. Μιχαλολιάκο και των υπό μερίδος του Τύπου αναφερομένων ως δήθεν «σχέσεων στοργής» εκκλησιαστικών προσώπων μετά του συγκεκριμένου χώρου επάγομαι τα κάτωθι:
 1. Είναι αξιωματική μου θέση να ευχαριστώ τους ευφήμως ομιλούντας για το πρόσωπό μου και να συγχωρώ τους υβριστάς και λοιδώρους μου. Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση δεν μπορώ να αποδεχθώ καμμία ευμενή κρίσι από τον αναφερόμενο όχι βέβαια διότι μέχρι τελεσιδίκου καταδίκης του δεν έχει υπέρ αυτού το τεκμήριο της αθωότητος, όπως επιτάσσει ο νομικός μας πολιτισμός με δεδομένο ότι στο κράτος δικαίου μας καταδικαζόμεθα μόνο για τετελεσμένη απόπειρα ή συντελεσμένο έγκλημα και όχι ασφαλώς για τις όποιες πεποιθήσεις ή δοξασίες όσο παρανοϊκές η ασύμβατες με την λογική μας και το ήθος μας είναι, αλλά διότι όπως έχω αποδείξει πλέον ο συγκεκριμένος δημιούργησε ένα παγανιστικό μόρφωμα που το εξέλιξε αναμιγνύοντας τον ειδωλολατρικό αρχαιοελληνικό και τον ρουνικό παγανισμό του εθνικοσοσιαλισμού σε πολιτικό βραχίονα του νεοπαγανισμού στη χώρα μας με την παθογένεια του εθνικισμού.
 2. Η επανακυκλοφόρησις από τον κ. Ν. Μιχαλολιάκο το 2008 και τις εκδόσεις «Νέα Σπάρτη» της ποιητικής του συλλογής «Η εξομολόγηση ενός εθνικού» με σαφές παγανιστικό περιεχόμενο, η ομολογία του κομματικού σχηματισμού στην ιστοσελίδα του ότι η νεολαία του κόμματος τιμά τον «ανίκητο Θεό Ήλιο», η δημόσια κατάθεση του φερομένου ως συντρόφου της θυγατρός του κ. Μιχαλολιάκου Βουλευτού κ. Αρτέμη Μαθιόπουλου, ότι τιμά την αρχαία Ελληνική θρησκεία και το show της Χρυσής Αυγής στο Θέατρο «Χυτήριο» όπου για ψηφοθηρικούς λόγους φόρεσε το προσωπείο του δήθεν θιγομένου ορθοδόξου πιστού από το βορβορώδες χυδαιολόγημα του γνωστού ομοφυλόφιλου κ. Μακνάλυ για μία μόνο ημέρα και μετά εξηφανίσθησαν, αποδεικνύοντες πόσο πολύ πονούσαν για την απομείωση και τον ευτελισμό του Θείου Προσώπου και βέβαια η αναφορά του κ. Ν. Μιχαλολιάκου στον «πρωτομάστορα» του ερμητικού Τάγματος Χρυσή Αυγή του Ιρλανδού ποιητού Ουίλλιαμ Γιέιτς και η δήλωσή του για την αναγκαιότητα «εθνικής» εκκλησίας καθιστούν πασίδηλα τα παραπάνω.
Επομένως η λειτουργία του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου που με το παγανιστικό εφαλτήριό του επιδίδεται στην λατρεία της δυνάμεως και όχι όπως η ελληνορθόδοξη ιδιοπροσωπεία μας επιτάσσει στην δύναμη της αγάπης είναι απολύτως επικίνδυνος όπως ακριβώς και η λειτουργία των εθνικομηδενιστικών και αθεϊστικών κινημάτων.
Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Νέα επίθεση Γόρτυνος: τί κρύβεται πίσω από τον αντιαιρετικό αγώνα του

Το "΄Αντε να χαθείτε" του Γόρτυνος προς όποιον δεν συμμερίζεται την άποψή του.

Η αλληλογραφία μεταξύ Σεραφείμ Πειραιώς και Τήνου Νικολάου κρατάει πλέον δύο χρόνια με αφετηρία το μνημειώδες τριπλό ανάθεμα κατά του πάπα Βενέδικτου την Κυριακή της Ορθοδοξίας του 2012. Μέχρι πρότινος κανένας άλλος μητροπολίτης δεν παρενέβη στο έργο του Σεραφείμ επειδή ως δεινός ρήτορας και δικηγόρος τα καταφέρνει περίφημα, δεν χρειάζεται βοήθεια.

Μέχρι που ξέσπασε το σκάνδαλο στη Μητρόπολη Γόρτυνος μετά από δημοσιοποίηση φωτογραφιών διακόνου με ξυρισμένο φρύδι, make up, γούνα και στρας. Ο Μητροπολίτης Ιερεμίας έσπευσε αμήχανα να αποποιήσει κάθε ευθύνη δικαιολογούμενος οτι ναι μεν ο διάκονος είναι δικός του, αλλά δεν τον χειροτόνησε ο ίδιος, τον δέχτηκε με συστάσεις ανθρώπων της εμπιστοσύνης του. Ωραίους ανθρώπους εμπιστεύεται, η κρίση του δεν είναι και το καλύτερο χάρισμα που έχει για να διοικεί την μητρόπολή του. Για να αποσιωπήσει κάπως το γεγονός και να στρέψει αλλού την προσοχή του σκανδαλισμένου ποιμνίου του, ξαφνικά θυμήθηκε τον αντιαιρετικό αγώνα του Σεραφείμ και εισέβαλε από το πουθενά στην "κόντρα" των δύο ιεραρχών. Πρακτικά δεν υπήρχε λόγος αφού στη Μητρόπολή του δεν υπάρχει καθολικός ναός ή ενορία. Θα φαινόταν πιο λογικό να σιγοντάρει τον Πειραιώς ο Μητροπολίτης Σύρου ή ακόμα και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Αναδημοσιεύουμε την νέα επιστολή του Ιερεμία προς τον Νικόλαο Τήνου, μόλις δύο μέρες μετά το αίτημα του τελευταίου να μην του απευθύνει ξανά το λόγο αν συνεχίζει να τον ονομάζει παπικό. Δεν ήθελε φαίνεται ο Ιερεμίας να καταλαγιάσει ο αντιαιρετικός του αγώνας ώστε να μην βρεθεί αντιμετώπος με τα ερωτήματα που του θέτουν το ποίμνιό του και τα ΜΜΕ για τις ευθύνες που έχει ο ίδιος για το ποιά άτομα επιτρέπει να κυκλοφορούν ανάμεσα στους ιερείς και τους διακόνους του. Προφανώς δεν θα μπορέσει να επικαλεστεί και τους αγίους που χρησιμοποιεί για να εμπεριστατώσει τον αντιαιρετικό του αγώνα πάνω στα άγρια και έρημα βουνά της Αρκαδίας.

Από την άλλη, η "συζήτηση" έχει ξεφύγει κατά πολύ, όπως και ο Ιερεμίας με τις δηλώσεις του έρχεται σε σύγκρουση όχι μόνο με την σύγχρονη γραμμή των Ορθοδόξων Εκκλησιών έναντι της πρεσβυτέρας Ρώμης αλλά και με τη γραμμή που κράτησαν τα τέσσερα Πατριαρχεία το 1848 στην απάντησή τους προς τον πάπα Πίο Θ' που τους καλούσε σε ενότητα.

Τα θεολογικά μαργαριτάρια του Γόρτυνος είναι βαριά, και βαρύτερα είναι ακόμα τα γεμάτα μίσος σχόλια των αναγνωστών του romfea.gr που δεν φανερώνουν τίποτα άλλο από μισαλλοδοξία, υπεροψία, ρατσισμό, ξενοφοβία, σχόλια ικανά να προκαλέσουν ακόμα και βίαιες επιθέσεις κατά της καθολικής παρουσίας στην Ελλάδα. Ο Γόρτυνος είναι αρκετά ευφυής για να το καταλάβει, αλλά δεν κάνει τίποτα για κοπάσει τον όχλο του. Τα σχόλια αυτά είναι και αντικρουόμενα μεταξύ τους και όχι πάντα "ορθόδοξα", όχι τόσο λόγο της αμάθειας των "υπερασπιστών" της Ορθοδοξίας, αλλά λόγω του χάους που επικρατεί στην Ορθοδοξία, θεολογικά και εκκλησιολογικά.  
Αν απαντήσει ο Τήνου, αυτή τη φορά θα πρέπει η απάντησή του να είναι εμπεριστατωμένη με παραπομπές στην Αγία Γραφή και τους Πατέρες της Εκκλησίας, με τρόπο φυσικά που να μην ανάψει τα αίματα άλλων μητροπολιτών. Είναι ένα πολύ επικίνδυνο επιχείρημα, πράγμα που σίγουρα γνώριζε ο Τήνου Νικόλαος όταν αποφάσισε να απευθυνθεί στον Σεραφείμ Πειραιώς.

Τρίτη επιστολή προς τον Καθολικό Αρχιεπίσκοπο Νικόλαο, απέστειλε ο Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως κ. Ιερεμίας.
Το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Romfea.gr, δημοσιεύει παράκατω την σχετική επιστολή:
Ἐντιμότατε κ. Νικόλαε,
Καθολικέ Ἀρχιεπίσκοπε Νάξου, Τήνου, Ἄνδρου καί Μυκόνου
Χαίρετε καί ὑγιαίνετε!
1. Ἔλαβα χθές τήν σύντομη ἐπιστολή Σας, στήν ὁποία φαίνεσθε δυσαρεστημένος διότι ὀνομάζω Σᾶς καί τούς ὁμοφρόνους Σας «Παπικούς» καί ὄχι «Καθολικούς» καί γι᾽ αὐτό γράφετε ὅτι διακόπτετε τόν μεταξύ μας διάλογο. Στήν παροῦσα μου πρός Σᾶς ἐπιστολή, τήν τελευταία κατά τήν προτίμησή Σας, θά ἤθελα νά ἐξηγηθῶ καί νά ἀπολογηθῶ γι᾽ αὐτό γιά τό ὁποῖο δυσαρεστηθήκατε· τό διατί δηλαδή δέν προσφωνῶ Σᾶς καί τούς ὁμοφρόνους Σας «Καθολικούς», ὅπως θέλετε.
Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ναί, ὅπως δέν δέχομαι ὅτι ἀποτελεῖτε Ἐκκλησία, ἔτσι δέν δέχομαι ὅτι πρέπει νά λέγεσθε «Καθολικοί». Ὅμως στήν πρώτη μου ἐπιστολή πρός Σᾶς χρησιμοποιοῦσα τήν προσφώνηση «Καθολικός» καί «Καθολικοί» γιά τούς ὁμοφρόνους Σας, γιατί χρησιμοποιεῖται γενικά ἡ ἔκφραση αὐτή περί τῶν Παπικῶν, κακῶς ὅμως καί ἀθεολογήτως! Ἀλλά προχθές τήν ἑσπέρα, ὅταν ἔγραφα τήν δευτέρα μου ἐπιστολή πρός Σᾶς, ἡ ὁποία ἤδη ἔχει ἀναρτηθεῖ καί στό διαδίκτυο, δέχτηκα ἕνα τηλεφώνημα ἀπό ἕνα πολυσέβαστό μου Ἀρχιερέα, καλό θεολόγο. Αὐτός με συνεχάρη γιά τήν ἐπιστολή μου πρός Σᾶς, «ἀλλά κάνεις ἕνα λάθος», μοῦ εἶπε.
Τό λάθος, Ἐντιμότατε κ. Νικόλαε, τό ὁποῖο μοῦ ἐπισήμανε ὁ καλός αὐτός θεολόγος Ἀρχιερεύς, εἶναι ὅτι στήν ἐπιστολή μου πρός Σᾶς ὀνομάζω τούς Παπικούς «Καθολικούς», ἐνῶ «ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι εἴμαστε Καθολικοί καί ὄχι αὐτοί», μοῦ εἶπε ὁ Ἀρχιερεύς. Εὐχαρίστησα τόν Σεβασμιώτατο γιά τήν παρατήρησή του καί ἀμέσως στήν δεύτερή μου πρός Σᾶς ἐπιστολή, πού ἔγραφα καί σχεδόν τελείωνα, ἄρχισα μέ χαρά νά διορθώνω τίς προσφωνήσεις «Καθολικός» καί «Καθολικοί».
Εἶπα «μέ χαρά», διότι μέ ἐξέφραζε ἀπόλυτα ἡ παρατήρηση τοῦ Σεβασμιωτάτου. Θέλω δέ νά προσθέσω ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος αὐτός δέν εἶναι ἐκ τῶν φημιζομένων ἀντιπαπικῶν Ἀρχιερέων καί οὔτε ἔχει ἐκφρασθεῖ ποτέ ἐπίσημα κατά τῶν Παπικῶν. Ἀπό τήν ἀναφορά αὐτή, Ἐντιμότατε κ. Νικόλαε, ἄς ἐννοήσετε ὅτι δέν πρόκειται γιά «μειονότητα» ἀντιπαπικῶν Ἀρχιερέων, ὡς γράφετε, ὅπως καί δέν πρόκειται γιά «μειονότητα» Ἱερέων καί λαϊκῶν, οἱ ὁποῖοι χαρακτηρίζουν ὡς αἱρετικούς τούς Παπικούς. Εἶναι πλῆθος κλήρου καί λαοῦ, εἶναι κύμα θαλάσσης παφλάζον, εἶναι «κέρας χριστιανῶν ὀρθοδόξων»!
2. Στήν παροῦσα μου αὐτή ἐπιστολή θέλω, ἀπολογούμενος, νά Σᾶς ἀποδείξω γιατί δέν θέλουμε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι νά Σᾶς προσφωνοῦμε «Καθολικούς» καί θά ὑποστηρίξω, ἀντίθετα, ὅτι Καθολικοί εἴμαστε ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, γι᾽ αὐτό καί τήν Ἐκκλησία μας τήν ὀνομάζουμε «Καθολικήν Ἐκκλησίαν» («Εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν», ὁμολογοῦμε μέ τό «Πιστεύω» μας).
«Καθολικός», Ἐντιμότατε, λέγεται ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δέχεται ΟΛΗ, ΚΑΘ-ΟΛΗ τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας. Ὅποιος δέν τήν δέχεται ὅλη, ἀλλά, τονίζει καί ὑπερτονίζει μιά ἀλήθεια τῆς πίστης σέ βάρος τῆς ἄλλης ἀλήθειας, δηλαδή ὅποιος καί ὅποιοι δέν δέχονται τήν ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ τῆς πίστεως, ἀλλά ἐκλέγουν μέρη μόνον ἀπό αὐτήν, αὐτοί λέγονται «αἱρετικοί». Καλοῦνται ἔτσι ἀπό τό ρῆμα «αἱρέομαι-αἱροῦμαι», τό ὁποῖο σημαίνει «ἐκλέγω», «προτιμῶ». Ὅσοι λοιπόν δέν δέχονται τήν «ἑνότητα τῆς πίστεως», ἀλλά ἐκλέγουν («αἱροῦνται») τμήματα μόνο ἀπό αὐτήν, αὐτοί λέγονται «αἱρετικοί».
Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, κ. Νικόλαε, πιστεύουμε ὅλη τήν διδασκαλία, τήν ὁποία παρέδωσε ὁ Χριστός στούς Ἀποστόλους καί οἱ Ἀπόστολοι στούς διαδόχους τους, χωρίς νά τήν παραλλάξουμε οὔτε στό παραμικρό, γι᾽ αὐτό καί εἴμαστε Καθολικοί.
Σεῖς οἱ Παπικοί μπορεῖτε νά καυχηθεῖτε τήν καύχηση τῶν Ὀρθοδόξων ὅτι δέν παραλλάξατε τήν διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων; Δέν τό μπορείτε! Γιά νά μήν ἐπεκταθῶ στίς πολλές παραποιήσεις καί διαφοροποιήσεις πού κάνατε, ἀναφέρομαι σέ ἕνα μόνο: Τί σᾶς λέει τό Filioque; Μέ τό Filioque σας δώσατε ἄλλη Ἁγία Τριάδα, ἄλλο τριαδικό δόγμα, διαφορετικό ἀπό αὐτό πού διετύπωσαν οἱ Πατέρες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων.
Πραγματικά, ἡ διδασκαλία τῶν Παπικῶν περί τοῦ Filioque ἀποτελεῖ ὀδυνηρή κατάλυση τοῦ δόγματος τῆς Ἐκκλησίας περί τῆς Ἁγίας Τριάδος. Γι᾽ αὐτόν τόν λόγο, καί μόνο γιά τό Filioque, οἱ Παπικοί εἶστε μεγάλοι αἱρετικοί, ὅπως οἱ παλαιοί Πνευματομάχοι, καί θά Σᾶς τό ἐξηγήσω γιατί: Κατά τήν θεολογία τοῦ Τριαδικοῦ δόγματος δύο εἶναι τά βασικά καί τά κύρια· α) Ἡ ἑνότητα τῆς θείας Οὐσίας καί β) τά τρία θεῖα Πρόσωπα (ἡ τριαδικότητα τῶν Προσώπων ἤ Ὑποστάσεων).
Αὐτοῦ τοῦ δευτέρου, τῆς τριαδικότητας δηλαδή τῶν τριῶν Προσώπων, τό κύριο περιεχόμενο εἶναι ὁ τρόπος τῆς ὑπάρξεως τῶν θείων Προσώπων («ὑποστατικά τῶν Προσώπων ἰδιώματα»). Οἱ Πνευματομάχοι παλαιά ἔπληξαν τό πρῶτο σκέλος τοῦ Τριαδικοῦ δόγματος, δηλαδή τήν θεία Οὐσία.
Γι᾽ αὐτό καί καταδικάστηκαν ὡς αἱρετικοί ἀπό τήν Β´ Οἰκουμενική Σύνοδο. Σεῖς οἱ Παπικοί, μέ τό Filioque, πλήξατε τό δεύτερο σκέλος τοῦ Τριαδικοῦ δόγματος, τόν τρόπο τῆς ἀϊδίου ὑπάρξεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γιατί εἴπατε καί λέτε ἀμετανόητα μέχρι τώρα ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ (Filioque).
Σᾶς ἐρωτῶ λοιπόν: Κατά ποιά λογική οἱ παλαιοί Πνευματομάχοι, οἱ ὁποῖοι κακοποίησαν τό πρῶτο σκέλος τοῦ Τριαδικοῦ δόγματος, τήν θεία Οὐσία, εἶναι αἱρετικοί καί ἄξιοι ἀφορισμοῦ, καί σεῖς οἱ Παπικοί, πού κακοποιήσατε τό δεύτερο σκέλος τοῦ Τριαδικοῦ δόγματος, δηλαδή τά ὑποστατικά ἰδιώματα τῶν θείων Προσώπων, μέ ποιά λογική, λέγω, σεῖς δέν εἶστε αἱρετικοί καί δέν εἶστε ἄξιοι ἀφορισμοῦ;
Τό αἱρετικό σας δόγμα Filioque εἶναι καθαρά βλασφημία ἐναντίον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί θά Σᾶς τό πῶ γιατί, κ. Νικόλαε: Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, θέλοντας νά ὁμιλήσει γιά τήν θεότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, λέγει τό ἑξῆς ὡραῖο, ἁπλό, δυνατό, ἀλλά καί τολμηρό ἐπιχείρημα.
Εἶναι γνωστό ὅτι θεούμεθα διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀλλά, λέγει τολμηρά ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: Ἐάν τό Πνεῦμα δέν εἶναι Θεός, ὅπως ἔλεγαν οἱ Πνευματομάχοι, «ἄς πάει πρῶτα να θεωθεῖ αὐτό καί τότε, ἀφοῦ θεωθεῖ, νά ἔλθει ἔπειτα νά θεώσει καί ἐμένα τόν ἄνθρωπο»!
Πολύ λυποῦμαι διότι στόν τόπο πού εὑρίσκομαι τούτη τήν ὥρα δέν ἔχω τήν βιβλιοθήκη μου, διά νά Σᾶς παραθέσω τό πατερικό χωρίο, ἀλλά τό νόημά του εἶναι ἀκριβῶς ὅπως τό ἀπέδωσα κατ᾽ ἔννοιαν. Λοιπόν: Μέ τό Filioque σεῖς οἱ Παπικοί παρουσιάζετε ἀδύναμο τό Ἅγιο Πνεῦμα.
Δηλαδή, σάν νά μήν φτάνει ἡ μιά πηγή, ὁ Πατέρας, ἀπό ὅπου ἐκπορεύεται τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀλλά τό παρουσιάζετε τόσο ἀδύναμο, ὥστε νά θέλει καί δεύτερη πηγή γιά νά «σταθεῖ», δηλαδή τόν Υἱό. Ἔτσι λέγετε ὅτι ἐκπορεύεται «καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ» (Filioque).
Στίς προσευχές μας, Ἐντιμότατε, παρακαλοῦμε νά μᾶς δυναμώσει τό Ἅγιο Πνεῦμα στόν ἀγώνα μας κατά τῶν ἁμαρτωλῶν παθῶν καί γιά νά ἀντιμετωπίσουμε τά διάφορα δύσκολα περιστατικά τῆς ζωῆς μας. Ἀλλά ἄν κανείς ἐκ τῶν Παπικῶν διάβασε καί κατανόησε καλά τό χωρίο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, πού ἀνέφερα παραπάνω, θά πρέπει νά πεῖ κι αὐτός σάν τόν Ἅγιο: Ἄς πάει πρῶτα τό Ἅγιο Πνεῦμα νά δυναμωθεῖ τό ἴδιο (γιατί θέλει δυό πηγές γιά τήν ὕπαρξή Του) καί τότε ἄς ἔλθει νά δυναμώσει καί ἐμένα τόν ἀδύνατο ἄνθρωπο!...
Λοιπόν, κ. Νικόλαε, σέ τί διαφέρετε οἱ Φραγκολατῖνοι Παπικοί μέ τό Filioque σας ἀπό τούς καθαρά Πνευματομάχους τοῦ 4ου αἰ., πού ἡ Ἐκκλησία ἀπέκοψε ἀπό τό σῶμα Της ὡς αἱρετικούς; Ἐκεῖνοι ἔπληξαν τό πρῶτο σκέλος τοῦ Τριαδικοῦ δόγματος καί ἐσεῖς πλήττετε τό δεύτερο. Καί μέ τήν εὐκαιρία τοῦ λόγου (“by the way”, πού λέγουν οἱ Ἄγγλοι) νά Σᾶς πῶ ὅτι Σεῖς οἱ Παπικοί εἶστε ἀντιφατικοί. Γιατί, ἀπό τήν μιά μεριά ἔχετε διαρχία στήν Ἁγία Τριάδα (ἀφοῦ πιστεύετε καί ὁμολογεῖτε ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται ἀπό δύο ἀρχές, τόν Πατέρα καί τόν Υἱό), ἀπό δέ τήν ἄλλη μεριά ἔχετε τήν μοναρχία τοῦ Πάπα, τόν ὁποῖο κηρύξατε εἰς ἀλάθητον.
Πώ, πώ! Ἄνθρωπος ἀλάθητος;!... Ὁ τελευταῖος ἐκ τῶν Ἁγίων μας, ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Πόποβιτς, Καθηγητής Πανεπιστημίου, ὁμιλεῖ γιά τρεῖς πτώσεις: Τήν πρώτη τοῦ Ἑωσφόρου, τήν δεύτερη τοῦ Ἀδάμ καί τήν τρίτη τοῦ Πάπα. Αὐτό τό εἶπε ἅγιος! Ἡμεῖς στά γραπτά καί προφορικά κηρύγματά μας ἐπαναλαμβάνουμε τόν λόγο τοῦ ἁγίου αὐτοῦ Πατρός ὁμιλοῦντες γιά πτώση τοῦ Πάπα, παράλληλη μέ τήν πτώση τοῦ Ἑωσφόρου.
Σᾶς ἀπέδειξα λοιπόν, Ἐντιμότατε, ἀπό ἕνα μόνο παράδειγμα, γιατί ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι εἴμαστε Καθολικοί καί δέν ἁρμόζει λοιπόν σέ σᾶς τούς Παπικούς ὁ χαρακτηρισμός αὐτός. Εἴμαστε οἱ Ὀρθόδοξοι Καθολικοί, ἐπαναλαμβάνω, γιατί δεχόμαστε τήν ΟΛΗ διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων, χωρίς κἄν νά τήν παραλλάξουμε, νά προσθέσουμε ἤ νά ἀφαιρέσουμε ἀπό αὐτήν. Δέν συμβαίνει ὅμως τό ἴδιο μέ σᾶς. Ἄν συμβαίνει, εὐκαιρία νά τό ἀποδείξετε. Ἀλλά, ἀντί τούτου, Σεῖς διακόπτετε τόν διάλογο.
3. Στήν προηγούμενή μου ἐπιστολή δέν σᾶς ἀπήντησα σέ ὅλα τά σημεῖα τῆς ἰδικῆς Σας πρώτης ἐπιστολῆς σέ ἐμένα. Γι᾽ αὐτό καί ἤθελα πάλι νά Σᾶς γράψω μία ἄλλη ἐκτενῆ ἐπιστολή, ἀναφερόμενος σέ ὅλα τά σημεῖα τῆς ἰδικῆς Σας. Δέν ὑπάρχει ὅμως περιθώριο νά τό πράξω αὐτό, γιατί Σεῖς διακόπτετε τόν διάλογο, ἀφοῦ ἐγώ, ἐρειδόμενος ἐπί τῆς Γραφῆς καί τῶν Πατέρων, τό λέγω καθαρά ὅτι δέν ἔχω καμμία διάθεση νά Σᾶς προσφωνῶ «Καθολικούς», ὅπως τό θέλετε καί τό ἀπαιτεῖτε γιά τήν συνέχιση τοῦ διαλόγου.
Δέν μπορῶ ὅμως ἀπό τά ἐσφαλμένα τῆς πρώτης Σας ἐπιστολῆς νά μή θίξω ἕνα τό πολύ σοβαρό ἡμαρτημένο πού γράφετε. Λέγετε ὅτι ἄν ζοῦσε σήμερα ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καί ἄλλοι παλαιοί Πατέρες, δέν θά μιλοῦσαν ὅπως μίλησαν τότε, ἀλλά, «εἶμαι βέβαιος – λέγετε – πώς θά μιλοῦσαν ὅπως μιλοῦν οἱ σημερινοί Ἅγιοι καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας».
Αὐτός ὁ λόγος Σας, Ἐντιμότατε, εἶναι φρικτός καί κρύβει ἄλλη μεγάλη αἵρεση. Δηλαδή παρουσιάζετε ὡς διαφωνοῦντας μεταξύ τους τούς ἁγίους Πατέρες, ἄλλοι Πατέρες τῆς παλαιᾶς ἐποχῆς καί ἄλλοι τῆς νέας ἐποχῆς καί ὅτι ἄν ζοῦσαν οἱ παλαιοί Πατέρες σήμερα θά διαφοροποιοῦσαν τήν διδασκαλία τους, γιά νά τήν προσαρμόσουν πρός τά σημερινά δεδομένα. Ἀπό αὐτόν τόν λόγο Σας συλλαμβάνουμε καί πιάνουμε ἀπό τό αὐτί τούς λεγομένους «Νεοπατερικούς», γιατί βρήκαμε τήν φύτρα τους! Ἡ φύτρα τους, κατά τόν παρατεθέντα λόγο Σας, εἶστε σεῖς, οἱ Παπικοί.
Ὄχι, Ἐντιμότατε, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας δέν δέχεται διαφωνία τῶν ἁγίων Πατέρων. Δέχεται τήν ὁμοφωνία τους. Καί αὐτό τό ἐκφράζουμε συμβολικά στήν ὀρθόδοξη ἁγιογραφία μας, ὅπου οἱ μορφές τῶν Ἁγίων παριστάνονται νά ὁμοιάζουν περίπου ἡ μία μέ τήν ἄλλη.
Καί δηλώνεται μέ αὐτό ἡ ἀλήθεια ὅτι ὁ ἕνας Ἅγιος παρέλαβε τήν παράδοση ἀπό τόν προηγούμενο Ἅγιο καί τήν παρέδωσε, ἀκριβῶς τήν ἴδια, στά πνευματικά του τέκνα, γιά νά γίνουν καί αὐτά ἅγια μέ αὐτήν τήν παράδοση. Τό πῶς ὅμως τώρα αὐτή ἡ παλαιά παράδοση, χωρίς νά παραλλαχθεῖ, λύει τά προβλήματα τῆς συγχρόνου ἐποχῆς, χωρίς νά γίνει «νεοπατερική», αὐτό, Ἐντιμότατε, ἀποτελεῖ ἕνα ὡραῖο κεφάλαιο τῆς Πατρολογίας μας, τό ὁποῖο πόσο θά ὠφελοῦνταν οἱ ἀναγνῶστες μας, ἐάν τό διαλεγόμασταν! 
4. Μέ τήν προηγούμενη ἐπιστολή Σας δηλώσατε σαφῶς ὅτι διακόπτετε τόν διάλογο, καί τό πρόβλημά Σας εἶναι ὁ τίτλος «Καθολικός».
Ἐγώ ὅμως Σᾶς λέγω καί Σᾶς παρακαλῶ νά μοῦ ἀνατρέψετε τά ὅσα Σᾶς ἔγραψα περί τοῦ «Καθολικός» στήν παρούσα μου ἐπιστολή καί, ἄν τό πετύχετε, ἐγώ δέν θά ἐπιμένω φανατικά στίς θέσεις μου, ἀφοῦ θεολογικά καί ἐπιστημονικά μοῦ τίς ἀνατρέψατε καί θά Σᾶς προσφωνῶ βεβαίως στό ἑξῆς ὡς «Καθολικό» καί τούς ὁμόφρονές Σας ὡς «Καθολικούς».
Ἀνατρέψτε μου λοιπόν τήν παροῦσα μου ἐπιστολή, ἀποδεικνύοντας τήν ὁμοφωνία σας μέ τίς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ἤ τήν βιβλικότητα καί πατερικότητα τοῦ Filioque, ὡς ἕνα παράδειγμα πού ἀνέφερα παραπάνω, καί ἐγώ ἔπειτα, ἐπαναλαμβάνω, θά σᾶς προσφωνῶ «Καθολικούς», ὡς δεχομένους ἀπαραλλάκτως ὅλη τήν πίστη τῶν Πατέρων.
Πάντως, τό γε νῦν ἔχον, τά κείμενα καί ἡ Ἐκκλησιαστική ἱστορία ἀποδεικνύουν ὅτι δέν κρατεῖτε ΟΛΗΝ τήν διδασκαλία τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, γι᾽ αὐτό δέν εἶστε «Καθολικοί».
Πῶς νά σᾶς ὀνομάσω; Εἶστε Παπικοί! Ἀποδεῖξτε μου, ἄν μπορεῖτε, ἀπό τά κείμενα τήν καθολικότητά σας, συνεχίζοντας καί μή διακόπτοντας τόν διάλογο!
Σᾶς χαιρετῶ, Ἐντιμότατε, μέ τιμή καί ἀγάπη Χριστοῦ. Ἔρρωσθε.
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

«Βρήκε ο Φίλιππος… τον Ναθαναήλ!»


Του Μαρκιανού Πρωτονοταρίου, για το Amen.gr

Είναι αλήθεια, πως όταν γίνεται τσακωμός, μια προσπάθεια επέμβασης μπορεί να γίνει αιτία να σταματήσουν εκείνοι  που πιάστηκαν μεταξύ τους και… να πιαστούν με εσένα… Ωστόσο θα το επιχειρήσω !
Διάβασα με προσοχή την απάντηση του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Νάξου κ. Νικολάου, της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Θυμήθηκα τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, προς την “Εκκλησιαστική κοινότητα” των Κορινθίων, τότε που η Εκκλησία του Χριστού βρισκόταν ακόμα στα σπάργανα της Βηθλεέμ και ανέγνωσα με μια προσεκτικότερη ματιά την απάντηση του Σεβ. Νάξου λουσμένη από το φώς του άστρου που ακολούθησαν οι τρεις Σοφοί “μάγοι”, το οποίο και μας δείχνει την πορεία μας προς το σπήλαιον ένθα εγεννήθη ο Χριστός ! Στην προμνημονευθήσα επιστολή, ο Παύλος, αφού έχει ενημερωθεί σχετικά με έριδες που προέκυψαν στην Εκκλησία της Κορίνθου, θέτει το μεγαλειώδες ερώτημα στο οποίον εν συνεχεία εμπράκτως απαντήσαμε οι Χριστιανοί! Διερωτάται λοιπόν: “μεμέρισται ὁ Χριστός;” ( Α. Κορ. 1-13).
Η απαντητική επιστολή του Σεβ. Νικολάου με εξέπληξε και τούτον διότι είχα μείνει με την εντύπωση πως το προνόμιο της παρουσίας και του λόγου του Σεβ. Σεραφείμ, το είχαμε μόνον εμείς στην Ορθοδοξία! Ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς, είναι ένας λόγιος Ιεράρχης που διατυπώνει τις απόψεις του με ένα συγκεκριμένο μέτρο, όποιο και αν είναι αυτό. Ωστόσο, οι απόψεις ανήκουν στο πρόσωπο και όχι στο σύνολο της Εκκλησίας. Για τον λόγο αυτό, οι απόψεις του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς, είναι αλήθεια πως προβληματίζουν - ιδιαίτερα ως προς το θέμα των σχέσεων Ρωμαιοκαθολικής και Ορθόδοξης Εκκλησίας, κυρίως επειδή δημιουργούν την αίσθηση πως θέτουν υπό αμφισβήτηση κοινές θέσεις που έχουν υιοθετήσει οι δύο Εκκλησίες στην πορεία του μεταξύ τους διαλόγου, τον οποίο διεξάγουν τα τελευταία πενήντα χρόνια.
Όμως να, που αυτό το προνόμιο το διαθέτει τελικά και η δυτική όχθη μιας και ο Σεβ. Νικόλαος, μέσα από την επιστολή του κατέδειξε τελικά τον τρόπο να μεταποιούνται οι απόψεις ενός προσώπου σε απόψεις της Εκκλησίας, την στιγμή που μέσα από αυτή τη δημόσια τοποθέτησή του καθιστά την Εκκλησία ως πρόσωπο, αφού όπως αναφέρει : «…μάθετε μια για πάντα ότι, αυτήν που εσείς αποκαλείτε απλώς «κοινότητα», είτε το θέλετε είτε όχι είναι: Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, όσο και αν αυτό σας κοστίζει! Αν θέλετε να χρησιμοποιείτε κι εσείς τον ίδιο τίτλο για τη δική σας  Εκκλησία,  μπορείτε να το κάνετε. Εξ άλλου οι  άνθρωποι συνηθίζουν να δίνουν το ίδιο όνομα σε διαφορετικά πρόσωπα…».
Η Ανατολή με την Δύση, δεν νομίζω πως θα καταφέρουν ποτέ να επανενωθούν, αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, τουλάχιστον όσο υπάρχουν  αντιπαραθέσεις μεταξύ προσώπων, και από τις δύο πλευρές, που με τον λόγο και τις πράξεις τους συνεχίζουν να κάνουν ό,τι δεν έκαναν οι Ρωμαίοι στρατιώτες στον άραφο Χιτώνα του Χριστού…
Οι απόψεις των δύο Επισκόπων, όπως άλλωστε και η δική μου -που χώνομαι ανάμεσα- παραμένουν προσωπικές. Τουλάχιστον όμως, θα υπενθυμίζουν σε όλους μας αυτό: Τελικά, Δύση και Ανατολή θα συναντώνται σε τακτά χρονικά διαστήματα - και - μέσα από κείμενα και απόψεις που διαβάζοντας τα, το μόνο που δεν θα μπορούν να μας προσφέρουν είναι μια ελπίδα, μια προοπτική υπέρβασης των ανθρωπίνων, ένα φως που θα οδηγεί στην επίτευξη της εντολής του Κυρίου, «… ίνα πάντες εν ώσιν…»
Αντίθετα, θα μας θυμίζουν πως καμιά φορά, ξανά και ξανά, μπορεί να βρει ο Φίλιππος… τον Ναθαναήλ!  

Η Επιστολή Γόρτυνος προς τον Αρχιεπίσκοπο Τήνου Νικόλαο


Αυξάνονται και πληθύνονται οι επιθέσεις μίσους από πλευράς Ορθόδοξων Μητροπολιτών κατά της Καθολικής Εκκλησίας, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός οτι η Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα αποτελεί μειονότητα. Μετά τον Μητροπολίτη Πειραιώς, στον χορό των προσβλητικών και μισαλλόδοξων επιθέσεων προστέθηκε και Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας. Μόνο που δεν παρομοίασε τους Καθολικούς με σκουλίκια αφού "μέ μία γενική βέβαια εννοια ολοι οι ανθρωποι τής γής ειμεθα άδελφοί, διότι ολοι καταγόμεθα άπό τήν μητέρα γή".
Η γνώμη μου, ως απλού καθολικού πιστού είναι οτι ο σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Νικόλαος Πρίντεζης έχει μπει σε διάλογο με τη Λερναία Ύδρα. Διανύουμε μια δύσκολη περίοδο στη χώρα μας όπου εθνικισμός, ο ρατσισμός και οι εκδηλώσεις μίσους, έστω και με το γάντι όπως είναι η παρακάτω επιστολή, βρίσκονται σε έξαρση. 
Αυτό το πνεύμα δεν είναι σύμφωνο με την επίσημη στάση της Ορθόδοξης Εκκλησίας οπότε ας μεριμνήσουν οι ίδιοι οι ορθόδοξοι να δώσουν απάντηση ή να βάλουν στη θέση τους, τους συγκεκριμένους μητροπολίτες. Παραφωνίες πάντα θα υπάρχουν αλλά ειλικρινά δεν αξίζει τον κόπο να μπαίνουμε σε διάλογο με ανθρώπους που πρεσβεύουν τέτοιες "αρχές". Όχι επειδή δεν μας συμφέρει αλλά επειδή αυτοί οι "διάλογοι" σύντομα μετατρέπονται σε ανούσιες ρητορικές και λογοπαίγνια, παντελώς ξένες με την Καθολική Εκκλησία που άλλο λόγο δεν έχει παρά αυτόν της Αγάπης και της Αληθείας!

Εντιμότατε κ. Νικόλαε,
Καθολικέ Αρχιεπίσκοπε Νάξου, Τήνου, Άνδρου και Μυκόνου
Χαίρετε και υγιαίνετε!
1.      Είμαι ένας Αρχιερεύς τής Ορθοδόξου Εκκλησίας καί διακονώ ποιμαντικά τόν λαό τοῦ Θεοῦ στήν Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως. Ευχαριστώ τόν Κύριον ήμών [ησούν Χριστόν, διότι γεννήθηκα καί άνατράφηκα στήν αγκαλιά τής Μάνας Όρθοδόξου Εκκλησίας. 
Ο άγιος ημών των Ορθοδόξων Κοσμάς ο Αιτωλός, στον όποιον οι Έλληνες πρέπει να είμεθα ευγνώμονες, διότι αν δεν υπήρχε αυτός, δεν θα υπήρχε πατρίδα ελευθέρα, έλεγε στό κήρυγμά του στούς υποδούλους Έλληνες: «Όλες αι πίστες είνε ψεύτικες· τούτο κατάλαβα αληθινόν, ότι μόνη η πίστις τών ὀρθοδόξων χριστιανών είνε καλή και ἁγία. Νά ευφραίνεσθε όπου είσθε ορθόδοξοι χριστιανοί καί νά κλαίετε διά τούς άσεβείς καί αιρετικούς όπου περιπατούν εις τό σκότος».
Αιτία τής έπιστολής μου πρός Σάς είναι τό κείμενο τής άπαντήσεως Σας πρός τόν Συλλειτουργόν Άδελφόν Μητροπολίτην Πειραιώς κ. Σεραφείμ καί τό όποιο κείμενο έγινε εις πάντας γνωστό διά τού Διαδικτύου. Επειδή τά θιγόμενα εις αυτήν τήν έπι- στολή άπτονται θεμάτων ορθοδόξου θεολογίας, παρακαλώ νά δεχθείτε καί νά άνα- γνωσετε τήν έπιστολή μου, τήν όποία μού έπέβαλε ή άρχιερατική μου συνείδηση νά Σάς γράψω, ως έγω τουλάχιστον τό αισθάνθηκα.
2.   Κατά πρώτον, Εντιμότατε Αρχιεπίσκοπε τών Καθολικών, ήθελα νά Σάς έξη - γήσω γιατί δέν Σάς προσφωνώ ως «άδελφόν», άλλά Σάς προσφωνώ μέ τόν τίτλο «Εντιμότατε». Μέ μία γενική βέβαια εννοια ολοι οι ανθρωποι τής γής ειμεθα άδελφοί, διότι ολοι καταγόμεθα άπό τήν μητέρα γή. Τήν εννοια αυτή τήν εχουμε καί ήμείς οι Όρθόδοξοι στήν λατρεία μας, λέγοντες εις τινα Αναβαθμόν τού πλ. δ' ήχου: «Επί τήν μητέρα αυτού γήν δύνων πας αύθις αναλύσει». Άλλά μέ τήν αλλη, τήν έκκλησιολογική εννοια τής λέξεως «άδελφός», λυπούμαι, Εντιμότατε κ. Νικόλαε, διότι δέν μπορώ νά Σάς προσφωνήσω καί έξηγούμαι διατί: Ή λέξη «άδελφός» συντίθεται άπό τό ουσια­στικό «δελφύς» (= κοιλία) καί τό «α» ως άθροιστικόν καί όχι στερητικόν. «Άδελφοί» λοιπόν μέ τήν ερμηνεία αυτή είναι έκείνοι οι όποίοι προέρχονται άπό τήν Ιδια κοιλία, εχουν τό Ιδιο αιμα στίς φλέβες τους καί άνήκουν στήν Ιδια οικογένεια. Ή κοιλία, ή όποία «γεννά» τόν ανθρωπο καί τόν κάνει τέκνο Θεού είναι τό άγιο Βάπτισμα. Τό αιμα μέ τό όποίο τρέφονται τά τέκνα τού Θεού είναι τού Χριστού τό Αιμα, τό χυθέν κατά
τόν Σταυρικό Του θάνατο στον Γολγοθά καί τό Όποιο Αιμα είναι στό άγιο Ποτήριο τής θείας Λειτουργίας. Καί ή Οικογένεια στήν οποία άνήκουν τά τέκνα τού Θεού είναι ή Εκκλησία. Δέν μπορώ λοιπόν, Εντιμότατε Αρχιεπίσκοπε των Καθολικών, νά Σας προσφωνήσω «άδελφόν», διότι δέν έξήλθαμε άπό τήν ιδια μήτρα. Ημείς οι Όρθόδοξοι ειμεθα βαπτισμένοι στήν αγία Κολυμβήθρα μέ τρεις καταδύσεις, ένώ Σείς οι Καθολικοί εχετε απλό ράντισμα. Δέν κοινωνοΰμε μαζί Σας τό Αιμα τοΰ Χριστού καί δέν άνήκετε μαζί μας στήν Οικογένεια του Θεού, τις έστίν ή ’Ορθόδοξη Εκκλησία. Άφοΰ δέν ειμεθα Συλλειτουργοί, δέν μπορεί νά λεγόμεθα καί «άδελφοί» μέ τήν έκκλησιολογική έννοια της λέξεως. 
Πρός στηριγμό τών άνωτέρω Σας γράφω ενα σχετικό χωρίο τοΰ αγίου Ιωάννου τοΰ Χρυσοστόμου: «Άδελφόν τό βάπτισμα εργάζεται καί ή τών θείων μυστηρίων κοινωνία»! (εις MPG 58,718). Καί ενα άλλο άκόμη χωρίο τοΰ ιδίου πατρός: «Τί γάρ έστι τό ποιούν τήν άδελφότητα; Τό λουτρόν τής παλιγγενεσίας», δηλαδή τό ιερόν Βάπτισμα (MPG 63,177). Άλλά ο άλλος πάλι άγιος πατέρας καί μέγας θεολόγος, ο άγιος Νικόδημος ο αγιορείτης, τόν οποίο ήμείς ονομάζουμε «συνισταμένη τών αγίων Πατέρων» διά σας τούς Παπικούς λέγει οτι είστε άβάπτιστοι. Δέν μποροΰμε λοιπόν νά σας καλοΰμε άδελφούς.
3.     Άλλά ούτε, ως ορθόδοξος έγώ θεολόγος, μπορώ νά πώ γιά Σας τούς Παπικούς οτι άποτελείτε Εκκλησία. Σείς βέβαια στήν έπιστολή Σας πρός τόν Μητροπολίτην Πειραιώς κ. Σεραφείμ γράφετε καί λέγετε μέ ισχύ οτι άποτελείτε τήν «Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν καί Άποστολικήν Εκκλησίαν» μέ τήν προσθήκη μάλιστα «οσο καί άν αυτό κοστίζει εις σας», δηλαδή εις ήμας τούς ’Ορθοδόξους. 
Έγώ ομως Σας λέγω, μετά άπό θεολογική μελέτη καί σπουδή, οτι Σείς οι Παπικοί δέν είστε Εκκλησία. Καί έξηγοΰμαι πάλι διατί. Είναι έντυπωσιακό, Εντιμότατε, οτι στά πατερικά κείμενα δέν εχουμε ορισμό περί Εκκλησίας. Οι φερόμενοι σέ μερικά έγχειρίδια ορισμοί περί Εκκλησίας στηρίζονται, λίγο ή πολύ, έπί έσφαλμένων βάσεων. Κατά τήν ορθόδοξη θεολογία, ή Εκκλησία είναι Μυστήριο καί δέν καθορίζεται μέ ορους. Όσο δέ κανείς καθαίρεται καί φωτίζεται μέ τήν Χάρη τοΰ Θεοΰ, τόσο περισσότερο νοεί τό Μυστήριο αυτό τής Εκκλησίας. Άλλά εχουμε καί ενα σύντομο λόγο τοΰ άποστολικοΰ πατρός αγίου Ιγνατίου τοΰ θεοφόρου, τόν οποίο μποροΰμε νά θεωρήσουμε, οπως καί θεωρή­θηκε πράγματι, ως ορισμός τί είναι Εκκλησία. Κατά τόν άγιον αυτόν πατέρα Εκκλη­σία είναι τό «Θυσιαστήριον», ή Αγία Τράπεζα δηλαδή, πάνω στήν οποία οι ιερείς τελοΰν τήν θεία Λειτουργία.[1] €στε «Εκκλησία», κατά τόν άγιο Ιγνάτιο, είναι τό Μυστήριο τής θείας Ευχαριστίας. Πραγματικά, σ’ αυτό τό Μυστήριο, στήν θεία Λει­τουργία, γευόμεθα έμείς οι Όρθόδοξοι καρδιακά τό τί είναι Εκκλησία. Άλλά θέλω νά δώσω καί βιβλική άπόδειξη εις τά παραπάνω, στό οτι δηλαδή Εκκλησία είναι ή τέ­λεση τής θείας Ευχαριστίας. Ώς άπόδειξη φέρω τό κεφ. 11 τής Α' πρός Κορινθίους Επιστολής τού άποστόλου Παύλου. Είναι φανερό στό κεφάλαιο αυτό οτι ό Άπόστολος όμιλεί γιά τήν σύναξη τών πιστών πρός τέλεση τής θείας Ευχαριστίας. Καί τήν σύ­ναξη αυτή τήν ονομάζει «Εκκλησία», γιατί λέγει: «Συνερχόμενων υμών εν Εκκλησία άκούω σχίσματα έν υμίν υπάρχειν» (στίχ. 18).[2] Άφού λοιπόν «Εκκλησία» είναι ή σύναξη τού λαού γιά τήν τέλεση τής θείας Ευχαριστίας — καί τό Μυστήριο αυτό γί­νεται βέβαια γιά τήν Θεία Κοινωνία τού Σώματος καί Αίματος τού Χριστού — καί άφού μέ Σάς τούς Παπικούς δέν μπορούμε νά συλλειτουργήσουμε καί νά κοινωνήσουμε μαζί τήν Θεία Τροφή, εύκολα έξάγεται τό συμπέρασμα οτι δέν άποτελείτε Εκκλησία. Ταύτα λέγω κατά τήν πίστη ήμών τών Όρθοδόξων οτι ή Εκκλησία, τήν Όποία ίδρυσε ό Χριστός, είναι ή Όρθόδοξη Εκκλησία.

4.        Εννοώ οτι Σας ένόχλησε, Εντιμότατε, αυτό τό τελευταίο πού ειπα οτι ήμείς οι Όρθόδοξοι άποτελούμε τήν μόνην καί άληθή Εκκλησίαν, τήν Όποίαν ίδρυσε ό Χρι­στός, καί όχι Σείς οι Παπικοί. Είναι βέβαια ακρως άντίθετο αυτό πού Σας λέγω πρός αυτό τό όποίο Σείς μετά πυγμής ισχυρίζεσθε στήν έπιστολή Σας πρός τόν άγιο Άδελφό κ. Σεραφείμ, «νά μάθουμε» ήμείς οι Όρθόδοξοι «μιά γιά πάντα» οτι «ειτε τό θέλουμε ειτε όχι» Σείς οι Παπικοί είσθε «ή Μία, Αγία, Καθολική καί Άποστολική Εκκλησία», μέ τόν περισσότερο άκόμη προκλητικό λόγο Σας, « οσο καί αν αυτό μάς στοιχίζει». Όχι, Άρχιεπίσκοπε τών Καθολικών κ. Νικόλαε! Ή Όρθόδοξη Εκκλησία αυτή είναι ή μόνη άληθής Εκκλησία τού Χριστού. Καί είναι ετσι, διότι ήμείς οι Όρθόδοξοι κρα­τούμε τήν διδασκαλία τού Ιησού Χριστού καί τών αγίων Άποστόλων καί τίς παρα­δόσεις τών Οικουμενικών Συνόδων, ένώ Σείς οι Καθολικοί τίς παραλλάξατε.
Δέν μού λέτε, Σας παρακαλώ, ήταν σέ πλάνη ή Εκκλησία γιά τόσους αιώνες καί ήρθατε Σείς οι Παπικοί τόν 9ο αι. καί βάλατε «αφοβα» τό χέρι Σας στό Σύμβολο τής Πίστεως μέ τό Filioqueπού προσθέσατε σ’ αυτό; ’Έγραψα τήν έκφραση «αφοβα», διότι πραγματικά ήταν πολύ τολμηρό καί άσεβέστατο αυτό πού κάνατε. Διότι υπήρχε προηγούμενη έντολή Οικουμενικής Συνόδου κανείς νά μήν τολμήσει νά παραλλάξει τό ιερό Σύμβολο προσθέτοντας ή άφαιρώντας τι άπό αυτό. Αυτήν τήν έντολή τήν σεβάστηκαν οι άγιοι Πατέρες τής Γ' Οικουμενικής Συνόδου καί δέν προ­σέθεσαν στό Σύμβολο τής Πίστεως διά τήν Παναγία τόν ορο «Θεοτόκος». Σείς, οι Παπικοί, άντίθετα πρός τήν ρητή έντολή καί άντίθετα πρός τό παράδειγμα αυτό τών αγίων Πατέρων Οικουμενικής Συνόδου, βάλατε άσεβή χείρα — πώς δέν φοβηθήκατε; - στό ιερό Κείμενο τής Πίστεως καί τό άλλοιώσατε. Καί μόνο άπό τό Filioque άπο- δεικνύεσθε οτι δέν φυλάξατε άκεραία τήν πίστη τών Πατέρων καί άλλοιώσατε τό δόγμα τής Εκκλησίας. Άκοΰστε τώρα τί Σας λέγει ο άγιός μας, μέγας θεολόγος, ο Γρηγόριος ο Παλαμάς:
«Ποτέ δέν πρόκειται νά Σας δεχθούμε ως κοινωνούς, οσον χρόνον ομολογείτε οτι τό Πνεύμα προέρχεται καί έκ του Θεού»![3] 

Σας συνιστώ κ. Νικόλαε νά διαβάσετε ολη τήν σχετική ομιλία του ιερού Πατέρα.
Είναι φοβερή, είναι «βόμβα» έναντίον Σας, οπως μοΰ τήν χαρακτήρισε ενα ιερό πρό­σωπο! Διαβάσατέ την, παρακαλώ. Ούτε λίγο ούτε πολύ στήν ομιλία του αυτή ο μέγας θεολόγος άγιος Γρηγόριος ο Παλαμας λέγει, καί όχι μόνο λέγει άλλά καί τό άποδεικνύει, οτι οι Παπικοί είναι σατανοκίνητοι αιρετικοί! 
Συγγνώμην, Τιμιώτατε, άλλά άγιος τών Όρθοδόξων τό λέγει αυτό καί ήμείς βεβαίως δεχόμεθα τόν λόγον του, διότι τόν λέγει άγιος καί μέγας θεολόγος. Σέ μία λοιπόν μικρά περικοπή τής ομιλίας του αυτής λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμας:
«Αυτός ο έπάρατος όφις (δηλαδή ο Διάβολος) εισάγει διά τών πειθηνίων του Λατίνων (φοβερός ο λόγος του· δηλαδή, λέγει ο άγιος οτι οι Παπικοί είναι πειθήνια όργανα του Διαβόλου!...)νέους περί Θεοΰ ορους, οι οποίοι φαίνονται μέν νά εχουν μικράν παραλλαγήν, άλλά γίνονται άφορμές μεγάλων κακών, φέρουν πολλά δεινά έκφυ- λιστικά τής ευσεβείας καί άτοπα καί δεικνύουν εις ολους φανερά οτι καί τό μικρότερον εις τά σχετικά μέ τόν Θεόν δέν είναι μικρόν».[4]
Προηγουμένως μάλιστα ο άγιος λέγει οτι ή αίρεση τών Λατίνων (Γμών τών Πα­πικών) ερχεται ως συνέχεια τών παλαιών αιρέσεων του Άρείου, τοΰ Άπολιναρίου, του Ευνομίου, του Μακεδονίου κ.ά.
Διαβάστε ακόμη, παρακαλώ, κ. Καθολικέ Επίσκοπε, τί σάς λέει ο άγιος γιά τό Filioque Σας καί σέ μία άλλη περικοπή τοΰ λόγου του. Παρακαλώ νά προσέξετε ιδι­αίτερα τήν περικοπή αυτή:
«Πώς τολμάτε σεις νά δέχεσθε αυτό (τό Filioque), τό οποίον δέν εχει λεχθεί άπό αυτούς οι οποίοι διεκήρυζαν τήν άλήθεια (δηλαδή άπό τούς αγίους Άποστόλους), τό οποίο δέν άνήγγειλε τό "Άγιο Πνεΰμα, πού άπήγγειλε ολη τήν άλήθεια; (Πώς τολμάτε νά δέχεσθε τό Filioqueτό οποίο δέν μαρτύρησε ούτε γνωστοποίησε στούς άγαπητούς Αυτός (δηλαδή ο Ιησούς Χριστός) ο γνωστοποιήσας ολα οσα άκουσε παρά του Πατρός καί ήλθε γι ’ αυτόν άκριβώς τόν λόγο, γιά νά μαρτυρήσει υπέρ τής άληθείας; ([ω. 18,37).  Πώς τολμάτε νά εισαγάγετε τόσο έκφυλιστική προσθήκη στόν ορο τής πίστεως, τόν όποιο οι εγκριτοι Πατέρες συνέγραψαν πνευματοκινήτως σέ κοινή Σύνοδο καί παρέδωσαν;»[5]

Παρατηρήστε, παρακαλώ, πώς λέγει ό άγιος τήν προσθήκη τού Filioque πού έκάνατε στό Σύμβολο τής Πίστεως. Τήν λέγει «έκφυλον»!...Ό Παπισμός, κύριε Αρχιε­πίσκοπε τών Καθολικών Νάξου, Τήνου, Άνδρου καί Μυκόνου, είναι αίρεση καί μάλιστα, οπως μας τά είπε παραπάνω ό άγιος Γρηγόριος ό Παλαμας, καί τό λέγουν καί πολλοί άλλοι άγιοι Πατέρες, ειναι μεγάλη αίρεση. Διά τούτο καί έξέστην, όμού μετ αλλων κληρικών άδελφών καί πολλών ευσεβών χριστιανών, εις τόν λόγον Άδελφού Άρχιερέως, τόν όποίον διαβάσαμε έσχάτως στό Διαδίκτυο (αν άληθεύει ό λόγος αυτός, άλλά δέν είδαμε τήν διάψευσή του) οτι «δέν συμπεριλαμβάνονται στίς αιρέσεις οι Καθολικοί άδελ­φοί, ούτε ή Καθολική Εκκλησία». 
Ή γνωμάτευση αυτή ορθοδόξου Άρχιερέως (αν άληθεύει, έπαναλαμβάνω) ερχεται ακρως άντίθετη πρός τήν πατερική θεολογία, ή όποία όμόφωνα καταδικάζει τούς Παπικούς ως αιρετικούς, ως καί θά άποδείξω αυτό εις σειράν μελετών μου. Άλλ’ ας διαβάσει ό έν λόγω Άδελφός τά οσα ολίγα τού αγίου Γρηγορίου τού Παλαμα παραθέτω έδώ περί τών «άδελφών» του Παπικών, τούς όποί- ους, ως λίαν άγαπητούς του, τούς έναγκαλίζεται χαιρετώντας τους!....

5.     Άφού, Εντιμότατε, οι Παπικοί δέν άνήκετε εις τήν τήν Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν καί Άποστολικήν Εκκλησίαν, ή όποία είναι ή Όρθόδοξη Εκκλησία, στερείσθε καί τού ορου «άγιος», διότι εξω άπό τήν Εκκλησία τού Χριστού δέν μπορεί νά υπάρξει αγιότητα ο~τε καί σωτηρία. «Extra Ecclesia nulla salus», είπε άπό παλαιά ό μέγας εκκλησιολόγος πατήρ άγιος Κυπριανός, Επίσκοπος Καρχηδόνος. Ή αγιότητα είναι μοσχοβολητό ανθος, πού φύεται μόνο στήν Όρθόδοξη Εκκλησία, διότι εις αυτήν μόνο υπάρχουν τά ορθά δόγματα τής πίστεως, καί δέν νοείται αγιότητα εξω άπό αυτήν. «Αγίους — λέγει κάπου ό άγιος Χρυστόστομος — διά τής τού Πνεύματος δόσεως καί τών ορθών δογμάτων» καλούμεν (MPG 59,443). 
Καί αλλος πατέρας, ό Μέγας Βα­σίλειος, λέγει: «Οι άγιοι, έν οις οικεία γιότης διά τόν ενα του βαπτίσματος αγιασμόν». (MPG 29,761). Άλλά οι Παπικοί Καθολικοί είναι άβάπτιστοι! Επομένως, οι έκφρά- σεις «άγιος» καί «αγιώτατος» διά τόν Πάπα ή γιά κάποιον καθολικό έπίσκοπο, μή βαπτισμένους καί εξω λοιπόν άπό τήν Εκκλησία ευρισκομένους, είναι ήμαρτημένες έκφράσεις κατά τήν ορθόδοξη πατερική θεολογία. Γι’ αυτό καί, Εντιμότατε κ. Νι­κόλαε, δέν σας προσφωνώ ως «άγιον» στήν έπιστολή μου. Μού είπε όμως κάποιος ήμέτερος οτι καί στά πατερικά κείμενα συναντοΰμε τιμητικές έκφράσεις πρός τούς αιρετικούς. Ναί, λέγω καί έγώ, άκόμη καί πρός αυτόν τόν αιρετικό Νεστόριο εχουμε τήν προσφώνηση τοΰ αγίου Κυρίλλου «ή σή ευλάβεια» καί«σή ευσέβεια»! 
Άς γνω­ρίζουμε ομως οτι αυτές οι έκφράσεις πρός τούς αιρετικούς λέγονται τιμητικώς πρίν άπό τήν καταδίκη τους, πρίν άπό τήν άποβολή τους άπό τήν Εκκλησία, διά νά δοθεί εις αυτούς ή ευκαιρία νά μετανοήσουν άπαρνούμενοι τήν πλάνη τους. Άλλά μετά τήν καταδίκη τους ως αιρετικών δέν συναντοΰμε στά πατερικά κείμενα προσφωνήσεις πρός αυτούς «άγιος» καί «αγιώτατος». Διά δέ τούς Παπικούς εχουμε άποφάσεις Συνόδων, ου μήν άλλά καί άναθέματα κατ αυτών. Δέν χωρούν λοιπόν οι προσφωνήσεις πρός αυτούς «άγιος» καί «αγιώτατος». Δέν μπορεί νά υπάρξει αγιότητα εξω άπό τήν Εκκλησία. Αυτό άποτελεί δόγμα πίστεως.

'Έτερος Άδελφός μοΰ είπε πάλι τήν άντίρρηση, πώς προσφωνοΰμε τιμητικώς εναν άρχοντα ως «Έντιμότατον», ένώ δυνατόν νά είναι καί σκανδαλοποιός; Έτσι, τιμη­τικώς μόνο, μοΰ είπε, προσφωνοΰμε καί τόν Πάπα ως «αγιώτατο». Σαθρόν τό έπι- χείρημα! Τόν άρχοντα τόν προσφωνώ «έντιμότατο», καί άς μήν είναι τίμιος, διότι εχει, άν θέλει, τήν δυνατότητα, στήν θέση πού βρίσκεται, νά γίνει καλός καί εντιμος καί έντιμότατος. Ό Πάπας ομως καί οι παπικοί του, στήν πλάνη καί τήν αίρεση ευρι­σκόμενοι, δέν δύνανται ποτέ νά γίνουν άγιοι καί αγιώτατοι! «ExtraEcclesia nulla salus» καί ομοίως nulla sanctitas (= αγιότητα) δι’ αυτούς!
6.     Τέλος, διά νά παραλείψω τά πολλά καί πάμπολλα τά χωρίζοντα ήμας, κ. Νικό­λαε, ως παλαιοδιαθηκολόγος καθηγητής στό Πανεπιστήμιο Άθηνών, στήν εδρα τής Εισαγωγής εις τήν Παλαιάν Διαθήκην καί Ερμηνείας τοΰ κειμένου τών Ο ', εχω νά έκφράσω τήν βαθυτάτη μου πικρία καί θλίψη διά τήν έσφαλμένη ερμηνεία τών Πα­πικών περί τής έκφράσεως «Άγγελος Κυρίου» (hUT ^alQ«Μαλάχ Γιαχβέ»), τήν συναντωμένην συχνά - πυκνά στά κείμενα τής Παλαιας Διαθήκης. Κατά τήν ερμηνεία τών ορθοδόξων Πατέρων ο «Άγγελος Κυρίου», ο έμφανιζόμενος στούς δικαίους τής Παλαιας Διαθήκης, Πατριάρχες καί Προφήτες, είναι τό Δεύτερο Πρόσωπο τής Αγίας Τριάδος, ο ιός τοΰ Θεοΰ, άσαρκος ετι ών, ο Όποίος έβιάζετο (!) πότε νά σαρκωθεί καί οι αυτό ένεφανίζετο μέ μορφήν Αγγέλου καί πρίν άκόμη άπό τήν σάρκωσή Του. Κατ’ αυτήν τήν ερμηνεία τών Όρθοδόξων Πατέρων, άλλά καί τωρινών Όρθοδόξων ερμηνευτών, ή Παλαιά Διαθήκη είναι βιβλίο θεοφανειών τοΰ άσάρκου —ιοΰ τοΰ Θεοΰ καί ετσι είναι ο,τι είναι καί ή Καινή Διαθήκη! Παλαιά καί Καινή Διαθήκη εχουν τό Ιδιο περιεχόμενο!«Δύο διαθήκαι καί δύο παιδίσκαι καί δύο άδελφαί τόν ενα Δεσπότην δορυφοροΰσι» (Χρυστόστομος)! Ή Παλαιά Διαθήκη είναι βιβλίο τοΰ άσάρκου Ιησοΰ Χριστοΰ καί ή Καινή Διαθήκη είναι βιβλίο τοΰ σαρκωθέντος Ιησοΰ Χριστοΰ.
Σείς οι Παπικοί, Έντιμότατε κ. Νικόλαε, ερμηνεύσατε τόν «Άγγελο Κυρίου» ως κτιστόν άγγελο καί αυτό εφερε τήν υποτίμηση τής Παλαιας Διαθήκης στόν χώρο μας. Τήν άλήθεια αυτή, μαζί μέ τήν πικρία μου, έξέφραζα συχνά άπό τήν Πανεπιστημιακήν Έδρα, διά νά παγιώσω εις τούς φοιτητάς τήν πατερική ερμηνεία καί νά παρουσιάσω τήν Παλαιά Διαθήκη ως βιβλίο θεοφανειών τοΰ Ιησοΰ Χριστοΰ.
7.     Σας ευχαριστώ διότι είχατε τήν υπομονή νά διαβάσετε τό κείμενο τής έπιστολής μου. Σας ζητώ συγγνώμη γιά τήν λύπη πού Σας προξένησα, άλλά ή έκκλησιαστική ιστορία καί ο βίος τών αγίων Πατέρων τής Έκκλησίας μας διδάσκουν οτι σέ θέματα πίστεως πρέπει νά είμαστε ειλικρινείς καί ευθείς. Ή άρχιερατική μου συνείδηση, έπα- ναλαμβάνω, μοΰ τό έπέβαλε, Έντιμότατε, νά γράψω τήν παροΰσα μου έπιστολήν. Θά ειμεθα προδότες του ιερού μας ορκου κατά τήν χειροτονία μας ήμείς οι Άρχιερείς καί θά είμεθα άνάξιοι διάδοχοι τών Αγίων Πατέρων μας, άν άπό μίαν κακώς έννοουμένη ευγένεια καί άγάπη ή καί άκόμη καί προσωπική υποχρέωση πρός τινας νά μήν μιλάμε καί νά μήν διαμαρτυρόμεθα, οταν βλέπουμε νά προσβάλλεται τό ορθόδοξο δόγμα καί ήθος.

Μέ πολλή-πολλή χαρά θά ήθελα νά εχουμε εναν άνοικτό θεολογικό διάλογο έπί τών διαφορών τής Όρθοδόξου πίστεως καί τοΰ Παπισμοΰ καί νά άναρτώμε μάλιστα τά κείμενά μας στό Διαδίκτυο, διά νά εχουμε καί τήν παρακολούθηση τών ενδιαφερομένων. Σας παρακαλώ διά τούτο. Γνωρίζω οτι θά περιγελάσετε τό κείμενόν μου αυτό, άφοΰ στήν έπιστολή Σας πρός τόν Συλλειτουργό μου Άδελφό Μητροπολίτη Πειραιώς κ.Σεραφείμ χαρακτηρίζετε τά γραπτά Του ως «φαιδρά άναγνώσματα», τά οποία «κάπως Σας ξεκουράζουν» εις τόν κόπο Σας. Άναμένω καί έγώ τόν ίδιο χαρα­κτηρισμό διά τήν έπιστολή μου αυτήν. Πλήν ομως, άφοΰ πιστεύετε τήν άλήθεια τοΰ δόγματός Σας, μή φοβάστε τόν διάλογο μαζί μας.
Έγώ, Έντιμότατε, μαζί μέ τούς άλλους πατέρες καί άδελφούς χριστιανούς τής Όρθοδόξου Έκκλησίας, θά άναπαυόμεθα καί θά ευφραινόμεθα στούς λόγους τοΰ αγίου Κοσμά τοΰ Αιτωλοΰ, μέ τούς οποίους άρχισα τήν έπιστολή μου πρός Σας. Τούς έπα- ναλαμβάνω διά τό μεγαλείον τους:
«Όλες αι πίστες είνε ψεύτικες · τοΰτο κατάλαβα άληθινόν, οτι μόνη ή πίστις τών ορθοδόξων χρστιανών είνε καλή καί αγία. Νά ευφραίνεσθε οπού είσθε ορθόδοξοι χριστιανοί καί νά κλαίετε διά τούς άσεβείς καί αιρε­τικούς οπού περιπατοΰν εις τό σκότος»!!!
Έν Δημητσάνη 25 Νοεμβρίου 2013
Με αγάπη Χριστού καί τιμή
Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας 
Όμότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Άθηνών 
____________________




1. Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου, ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ, εκδ. ΛΑ', σελ. 132.
τρολόγος Altaner λέγει: Die Kirche nennt er (ο ’Ιγνάτιος) «θυσιαστήριον» (Έφ. 5,2. Τραλ. 7,2. Φιλ.
4) und erinnert so an das Wort «θυσία» der Didache. B. Altaner A. Stuiber, Patrologie, Leben, Schriften
und Lehre der Kirchenvater,7 Basel, Wien, 1966, σελ. 49.

2.             Πρός Έφεσ. 5,2. Πρός Τραλλ. 7,2. Έπί τών χωρίων τούτων έρειδόμενος καί ο δικός Σας πα-
[2]       Καί ή εκφραση τής Καινής Διαθήκης «κατ’ οικον Εκκλησία» άναφέρεται στήν σύναξη τών αστών γιά τήν τέλεση τής θείας Ευχαριστίας καί όχι γιά μιά απλή διδασκαλία.
[3]       Έπί λέξει λέγει τό κείμενο: «Ουδέποτ’ άν υμάς κοινωνούς δεξαίμεθα μέχρις άν καί έκ του Υιού τό Πνεύμα λέγητε», Περί τής έκπορεύεσεως τοΰ Αγίου Πνεύματος, Λόγος Α, ΕΠΕ Γρηγορίου του Παλαμά ’Έργα 1, σελ. 74.
[4]        «Ουτος τοίνυν ο έπάρατος όφις... διά τών αυτω πειθηνίων Λατίνων περί Θεοΰ καινάς εισφέρει φωνάς, μικράς μέν δοκούσας εχειν υπαλλαγήν, μεγάλων δέ κακών άφορμάς καί πολλά καί δεινά φερούσας, τής ευσεβείας εκφυλά τε καί άτοπα καί τοίς πάσι φανερώς δεικνύσας, ως ου μικρόν έν τοίς περί Θεοΰ τό παραμικρόν», Περί τής έκπορεύεσεως τοΰ Αγίου Πνεύματος, Λόγος Α, ΕΠΕ Γρηγορίου τοΰ Παλαμα Έργα 1, σελ. 68-70.
[5]       Ή περικοπή εις τό κείμενον: «... Ο μή τούτοις ειρηται τοίς παρρησιασαμένοις τήν άλήθειαν, ο μή άνήγγελε το Πνεύμα το πάσαν άπαγγελαν τήν άλήθειαν, ο μή έμαρτύρησεν ή έγνώρισεν ό πάντα οσα ήκουσε παρά τού Πατρός τοίς άγαπητοίς γνωρίσας, καί διά τούτο έ)λ)ών, ινα μαρτυρήσω τη άλτβεία, πώς υμείς τούτο τολμάτε λέγειν ούτως εκφυλον εισάγοντες προσθήκην έν τω τής πίστεως ορω, ον οι πρόκριτοι πατέρες κοινη συνειλεγμένοι πνευματοκινήτως... συνεγράψαντό τε καί παραδεδώκασιν;» Περί τής ίκπορεύεσεως τού Αγίου Πνεύματος, Λόγος Α, ΕΠΕ Γρηγορίου τού Παλαμα Έργα 1, σελ. 76.

Το μονοπώλιο της ευωδίας και τα "φρικώδη θαύματα" του κ. Σεραφείμ



Ακολουθεί η δέυτερη απάντηση του Καθολικού ΑρχιεπισκόπουΝάξου, Τήνου, Άνδρου και Μυκόνου π. Νικολάου, προς τον Σεβ. Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ.
Αγαπητέ Αδελφέ, κύριε Σεραφείμ,
Αντιλαμβάνομαι τη θλίψη σας που δε μπορείτε να με αποκαλέσετε «αδελφέ κ. Νικόλαε». Ευτυχώς που με βεβαιώνετε ότι  «γι’ αυτό έχω  την μαρτυρία της συνειδήσεώς μου  ότι δεν ευθύνομαι  διότι δεν έχομεν την ιδία πίστη και ούτε κοινωνούμε στο ίδιο Ποτήριο». 
Απλώς διερωτώμαι γιατί ο Οικουμενικός Πατριάρχης αλλά και οι Άλλοι Πατριάρχες προσφωνούν σήμερα τον Πάπα Ρώμης «Αγαπητέ Αδελφέ»; 
Έχουν άραγε την ιδία πίστη και κοινωνούν στο ίδιο ποτήριο; Ή μήπως αισθάνονται αδελφοί, παρά τις όποιες διαφορές, ως σημερινοί Απόστολοι του Κυρίου που ναι μεν ακόμη δεν κοινωνούν στο ίδιο ποτήριο, αλλά κοινωνούν στο ίδιο περιεχόμενο.
2.- Φαίνεται ότι πράγματι, κύριε Σεραφείμ,  διαβάζετε αρκετά κείμενα της Καθολικής Εκκλησίας, αλλά δυστυχώς τα παρερμηνεύετε. 
3.- Σας ευχαριστώ για την αγάπη σας προς εμένα και τους κοινωνούς «της θρησκευτικής  μας κοινότητας». Όμως  μάθετε μια για πάντα ότι, αυτήν που εσείς αποκαλείτε απλώς «κοινότητα», είτε το θέλετε είτε όχι είναι: Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, όσο και αν αυτό σας κοστίζει!
Αν θέλετε να χρησιμοποιείτε κι εσείς τον ίδιο τίτλο για τη δική σας  Εκκλησία,  μπορείτε να το κάνετε. Εξ άλλου οι  άνθρωποι συνηθίζουν να δίνουν το ίδιο όνομα σε διαφορετικά πρόσωπα.
4.- Είναι πολύ δύσκολο  και επικίνδυνο το έργο που έχετε αναλάβει εκ μέρους όλης σχεδόν της Ορθοδοξίας και το καθορίζετε ως εξής: «νά Σᾶς ὑποδεικνύω τήν τραγική Σας πλάνη ἡ ὁποία θά Σᾶς ἀποστερήσει τήν σωτηρία καί θά καταστήσει ἄχρηστη τήν πολυετή προσπάθειά Σας ἐνώπιον Θεοῦ».
Σας ευχαριστώ για την προσφορά σας, διότι όταν είμαι κουρασμένος από «την πολυετή προσπάθειά μου ενώπιον του Θεού» τα φαιδρά αναγνώσματα κάπως με ξεκουράζουν!
Εν πάση περιπτώσει, εμείς οι από σας «αναθεματισμένοι « - Τω κανονικώς ανυποστάτω και εκπεσόντι αιρεσιάρχη Πάπα και Πατριάρχη Παλαιάς Ρώμης Βενεδίκτω τω 16ω και τοις αυτώ κοινωνούσι, Ανάθεμα, Ανάθεμα, Ανάθεμα. (11/3/2012 στον Μητροπολιτικό σας Ναό), εξακολουθούμε να πιστεύουμε στα λόγια της Αγίας Γραφής: «Εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς, ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων»  (Α Τιμ 2,5-6).
«Ἐπεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις» (Τιτ 2,11). «Αὐτὸς ἱλασμός ἐστι περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, οὐ περὶ τῶν ἡμετέρων δὲ μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ ὅλου τοῦ κόσμου» (Α Ιω 2,2). 
Αν εσείς θέσετε να περιορίσετε τη σωτηρία του Χριστού μόνο στους ορθοδόξους χριστιανούς, δικαίωμά σας. 
Αγαπητέ κύριε Σεραφείμ, συνεχίσετε να πιστεύετε στην ευωδία του δικού σας αγιασμού, στην ευωδία των Αγίων σας  και στα «φρικώδη θαύματα του Αγίου Θεού»! 
Προσέξτε όμως, διότι με αυτές τις θεωρίες και  πεποιθήσεις σας δεν  τολμάτε να αποκαλείτε μόνο τον Πάπα Ρώμης  «ευρωπαϊκό Δία» αλλά και τον ίδιο τον Άγιο Θεό «Δία της οικουμένης», που  σκορπά στη γη κεραυνούς για να εξολοθρεύσει όλους τους αθώους (παιδάκια και γυναίκες) επειδή δεν είναι Ορθόδοξοι  Χριστιανοί!
Λυπάμαι που αυτά όχι μόνο τα πιστεύετε,  τα γράφετε και τα δημοσιεύετε αλλά και τα γιορτάζετε, προβάλλοντας ένα Θεό αιμοβόρο και εκδικητή.
Ευτυχώς, Αδελφέ μου, για τους ανθρώπους  που Ένας τέτοιος  Θεός δεν υπάρχει. 
Εμείς πιστεύουμε σε ένα Θεό, τον οποίο ο Ιησούς Χριστός μας αποκάλυψε και μας δίδαξε να τον αποκαλούμε Ευσπλαχνικό Πατέρα με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος.
Ο «αιρεσιάρχης» Πάπας Φραγκίσκος δεν παύει να κηρύττει ότι ο Θεός είναι Αγάπη (Α’ Ιωάν. 4,8) και ευσπλαχνία για όλους τους ανθρώπους και σκορπάει έτσι σε ολόκληρο τον κόσμο ελπίδα και παρηγοριά. 
Αυτή είναι η διαφορά μας!     
Με αγάπη Χριστού
+Νικόλαο
Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου
Μητροπολίτης παντός Αιγαίου

Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

Με αναφορές στον Μητροπολίτη Πειραιώς η Έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις θρησκευτικές ελευθερίες στην Ελλάδα

«Τον Δεκέμβριο ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ κατέθεσε μήνυση κατά της Καθολικής Εκκλησίας για προσηλυτισμό. Ο Μητροπολίτης υποστήριξε ότι ο Αγιασμός του σχολικού έτους από έναν Καθολικό Ιερέα παρουσία και Καθολικών και Ελληνορθοδόξων μαθητών αποτελεί προσηλυτισμό των Ελλήνορθοδόξων παιδιών», αναφέρει η Έκθεση

Θετικά βήματα της Ελληνικής Πολιτείας στην κατεύθυνση σεβασμού των θρησκευτικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγράφει η σχετική ετήσια Έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για την κατάσταση στον κόσμο. Στη δεκασέλιδη Ενότητα της Έκθεσης, που αφορά την Ελλάδα, περιλαμβάνονται λεπτομερή στοιχεία για τον τρόπο που η Κυβέρνηση, το Κράτος και οι Δικαστικές Αρχές αντιμετώπισαν ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας ενώ σε δύο σημεία γίνεται ονομαστική αναφορά στον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ με αφορμή τοποθετήσεις του για τους Εβραίους και τους Καθολικούς στη χώρα μας.

Στην Έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ενδεικτικά αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύει το Amen.gr, γίνονται ιδιαίτερες αναφορές στην Ορθόδοξη Εκκλησία και στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική επιρροή που ασκεί, στην οικονομική στήριξη που της παρέχει η Κυβέρνηση μεταξύ άλλων μέσω φοροαπαλλαγών αλλά και με την μισθοδοσία του κλήρου. Εκτενείς αναφορές γίνονται και για τη Μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, στην εφαρμογή της Σαρία στο Οικογενειακό Δίκαιο και τις ανησυχίες διαφόρων φορέων για πιθανές αδικίες σε βάρος των μουσουλμάνων γυναικών, στους μουσουλμάνους πρόσφυγες που διαβιούν στην Ελλάδα, στο ζήτημα της ανέγερσης Ισλαμικού Τεμένους και στα προβλήματα δημιουργίας Ισλαμικού Νεκροταφείου στην Αθήνα. Επίσης, περιλαμβάνεται το ζήτημα της αντιμετώπισης από την Πολιτεία του Νομικού καθεστώτος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα, καθώς και άλλων θρησκευτικών οντοτήτων μεταξύ των οποίων οι Μορμόνοι, οι Μπαχαϊστές αλλά και οι Σαϊεντελόγοι – χαρακτηρίζεται πρωταρχικό θέμα - η ίδρυση Ευκτηρίων Οίκων και η ερμηνεία του όρου «γνωστή θρησκεία» από τους φορείς της Πολιτείας.

Περιλαμβάνονται επίσης αναφορές στους αρνητές στράτευσης για θρησκευτικούς λόγους, στην «υποεκπροσώπηση» των μουσουλμάνων στη δημόσια διοίκηση και στην απαγόρευση του προσηλυτισμού στην Ελλάδα.

Στην Έκθεση σημειώνονται οι πρωτοβουλίες του Πρέσβη και του Γενικού Προξένου των ΗΠΑ, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα, οι οποίοι κατά τις συναντήσεις που είχαν με Έλληνες Κυβερνητικούς αξιωματούχους συζήτησαν ζητήματα θρησκευτικών ελευθεριών και διαθρησκειακού διαλόγου.

«Θρησκευτικά δημογραφικά στοιχεία»

Σύμφωνα με την Έκθεση «η (Ελληνική) Κυβέρνηση δεν διατηρεί στατιστικά στοιχεία για τις θρησκευτικές ομάδες. Ωστόσο εκτιμάται πως 98% του πληθυσμού αυτοπροσδιορίζεται ως Ελληνορθόδοξοι (Χριστιανοί). Η Συνθήκη της Λωζανης, του 1923, δημιούργησε μια επίσημα αναγνωρισμένη «Μουσουλμανική Μειονότητα» η οποία αποτελείται από 140.000 με 150.000 άτομα – περίπου το 1,3% του Ελληνικού πληθυσμού – που ζουν στην Θράκη. Ο υπόλοιπος πληθυσμός συγκροτείται από Ρωμαιοκαθολικούς, Προτεστάντες, Εβραίους, Παλαιοημερολογίτες, Μάρτυρες του Ιεχωβά, μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των τελευταίων ημερών (Μορμόνοι), Σαϊεντολόγους, Μπαχαϊστές, πιστούς του Χάρε Κρίσνα, και πιστούς Πολυθεϊστικών Ελληνικών Θρησκειών. Οι ηγέτες της Εκκλησίας υπολογίζεται ότι το 30% από τους αυτοπροσδιοριζόμενους ως Ορθοδόξους συμμετέχουν τακτικά σε θρησκευτικές τελετές. Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις εκτιμούν πως 500.000 με 700.000 είναι οι Μουσουλμάνοι που κατοικούν στην Αττική ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης μετανάστευσης από την Αλβανία και της πρόσφατης εισροής παράνομων μεταναστών και προσφύγων από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Βόρειο Αφρική και τη Νότιο Ασία».
Στην έκθεση σημειώνεται πως το Σύνταγμα και η νομοθεσία προστατεύει τη θρησκευτική ελευθερία και στην πράξη η Κυβέρνηση, γενικά, σέβεται αυτό το δικαίωμα. Γίνεται μάλιστα ιδιαίτερη αναφορά στο διορισμό, από την Κυβέρνηση, Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων στο Υπουργείο Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. «Η Κυβέρνηση αναγνωρίζει το Κανονικό Δίκαιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας και στο εσωτερικό της Εκκλησίας και σε ζητήματα που άπτονται του κοσμικού νόμου όπως στον Γάμο».

Σημειώνεται πως προνόμια και νομικά δικαιώματα που παρέχονται στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία δεν επεκτείνονται συνήθως και σε άλλες θρησκευτικές ομάδες. «Η κυβέρνηση υποστηρίζει την Ορθόδοξη Εκκλησία οικονομικά. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση πληρώνει τους μισθούς και την θρησκευτική εκπαίδευση του Ορθόδοξου κλήρου, εν μέρει χρηματοδοτεί τη συντήρηση κτιρίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και προβλέπει φοροαπαλλαγές για προσόδους από την περιουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας». Προστίθεται πως η διδασκαλία των θρησκευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση γίνεται με έξοδα της Κυβέρνησης, είναι υποχρεωτική για όλους τους μαθητές, αν και οι μη Ορθόδοξοι μαθητές μπορούν να απαλλαγούν υποβάλλοντας μια δήλωση με την οποία να ζητούν την απαλλαγή τους. Σημειώνεται δε πως τα δημόσια σχολεία δεν προσφέρουν καμία εναλλακτική επιλογή αλλά ούτε και ένα μάθημα θρησκευτικών που δεν θα αφορά την ορθόδοξη θεολογία για τους μαθητές αυτούς.

Οι αναφορές στον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ

Σε δύο σημεία της η Έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την κατάσταση των θρησκευτικών ελευθεριών και του σεβασμού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Ελλάδα αναφέρεται ονομαστικά στον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ.

«Τον Δεκέμβριο ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ κατέθεσε μήνυση κατά της Καθολικής Εκκλησίας για προσηλυτισμό. Ο Μητροπολίτης υποστήριξε ότι ο Αγιασμός του σχολικού έτους από έναν Καθολικό Ιερέα παρουσία και Καθολικών και Ελληνορθοδόξων μαθητών αποτελεί προσηλυτισμό των Ελλήνορθοδόξων παιδιών»,
αναφέρει η Έκθεση.

Σε άλλο σημείο της αναφέρει:

«Έχουν σημειωθεί σποραδικές εκφράσεις αντισημιτισμού. Τον Ιανουάριο ένας ανώτερος Έλληνας ιερέας, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, εξέφρασε την πεποίθησή του ότι οι Εβραίοι ελέγχουν το τραπεζικό σύστημα και ταύτισε τον Ιουδαϊσμό με τον "Σατανισμό"».


Αξίζει να σημειωθεί ότι στην λεπτομερέστατη Έκθεση περιλαμβάνεται η εξέλιξη δικαστικών υποθέσεων και στο ΣτΕ - γίνεται αναφορά και στην υπόθεση της προσφυγής του μακαριστού Μητροπολίτη Κασσανδρείας κατά της ίδρυσης ευκτηρίου οίκου των Μαρτύτων του Ιεχωβά - αλλά ακόμη καταγράφονται μια προς μία οι θρησκευτικές εορτές που αποτελούν επίσημες αργίες για το Ελληνικό Κράτος όπως είναι τα Χριστούγεννα, τα Θεοφάνεια, η Κυριακή του Πάσχα κλπ.

amen.gr

Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Στο αρχείο η μήνυση του Σεραφείμ Πειραιώς κατά των καθολικών?


Σε δήλωσή του που δημοσιεύθηκε χτες στη Ρομφαία, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ κάνει μια σύντομη αναδρομή όλων των δικαστικών περιπετειών με τις οποίες έμπλεξε την Εκκλησία του και μυστηριωδώς παραλείπει κάθε αναφορά στην πρόσφατη μήνυση που κατέθεσε κατά της Καθολικής Εκκλησίας στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου των εν Αθήναις Καθολικών, του καθολικού Εφημερίου Πειραιά και της Ηγουμένης της Ι.Μ. Αγίου Ιωσήφ.

Να υποθέσουμε οτι ο Εισαγγελέας έθεσε στο αρχείο την μήνυση επειδή δεν βρήκε τίποτα το αξιόποινο με αποτέλεσμα να μην πληρεί τα κριτήρια για να φτάσει στις αίθουσες των δικαστηρίων?

Από το παρών ιστολόγιο πάντως δεν επιχειρήθηκε καμία προσπάθεια φίμωσης του Σεβασμιοτάτου και όλες οι αναφορές του σχετικά με τη μήνυση όπως και η ίδια η μηνυτήρια αναφορά αναδημιοσιεύθηκαν αυτούσιες χωρίς να παραλαφθεί ούτε ένα κόμα.

Του Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ


Υπείκων εις τον σωτηριώδη λόγο του ενσαρκωθέντος Κυρίου ότι τα μέλη του σώματός Του πρέπει να είναι το άλας της γης και το φως του κόσμου και η βίοτή τους να αποδεικνύει καθημερινώς τον συντονισμό της προς την Ευαγγελική αλήθεια ως «πόλις επάνω όρους κειμένη» (Ματθ. 5:13-14) χρεωστώ ως ποιμένας της Εκκλησίας να γνωστοποιώ τα κατ’ εμέ εις τους διακονουμένους υπό της αναξιότητός μου.

Όπως προ ολίγου χρόνου τα λεγόμενα «ομοερωτικά» σωματεία με είχαν εγκαλέσει ποινικά δια δήθεν εξύβρισή τους επειδή ομιλώ εναντίον της θανασίμου αμαρτίας της ομοφυλοφιλίας, που αποκόπτει από τον αιώνιο Θεό και αντιβαίνει στην ανθρώπινη φυσιολογία και ψυχολογία επιχειρούσα την ανατροπή της ανθρωπίνης οντολογίας με την συνδρομή του κ. Παναγιώτου Δημητρά, εκπροσώπου του ελληνικού παρατηρητηρίου των συμφωνιών του Ελσίνκι, μιας Μη Κυβερνητικής Οργανώσεως (ΜΚΟ), με αποτέλεσμα να αθωωθώ τελεσιδίκως με την υπ’ αριθμ. 455/2011 Διάταξη του Εισαγγελέως Εφετών Αθηνών έτσι και πάλι η ανωτέρω ΜΚΟ με την συνδρομή του εκδότου κ. Μωρίς Χατζή του περιοδικού «Κρησάρα», που ασχολείται με θέματα του Εβραϊσμού και του κ. Abdulhalim Dede που αυτοπροσδιορίζεται στην Ελλάδα, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης η οποία δεν αναγνωρίζει Τουρκική μειονότητα επειδή δεν υφίσταται, ως εκπρόσωπος της «Τουρκικής μειονοτικής κίνησης για τα ανθρώπινα δικαιώματα», με εγκαλούν ενώπιον της ποινικής δικαιοσύνης για δήθεν παράβαση των άρθρων 1 και 2 του Νόμου 927/1979 «Περί κολασμού πράξεων η ενεργειών αποσκοπουσών εις φυλετικάς διακρίσεις» σε συνδυασμό με την απόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ/28.11.2008 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δια δημοσιευθείσες θέσεις μου δια τον διεθνή Σιωνισμό και τον Ισλαμισμό παρερεμηνεύοντες εντελώς τας διατάξεις των Νόμων που επικαλούνται διότι ουδέποτε ο λόγος μου προέτρεψε στην πρόκληση διακρίσεων, μίσους η βίας κατά προσώπων, αλλ’ ανέδειξε ως έχω χρέος εκ της Επισκοπικής μου ευθύνης, την αλήθεια των πραγμάτων εκφράζων ελευθέρως ως στο Σύνταγμα της χώρας κατωχυρούται την προσωπικήν μου άποψιν.

Χρησιμοποιούν βεβαίως δηλώσεις στρεβλωτικές των θέσεών μου, του τότε Κυβερνητικού Εκπροσώπου κ. Πεταλωτή, της Προέδρου της ΔΗΣΥ κας Ντόρας Μπακογιάννη, του Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, της Ι. Αρχιεπισκοπής Αμερικής, του Προέδρου της ΑΧΕΠΑ κ. Νικολάου Καρακώστα, του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδας, του Μητροπολίτου Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, του κ. Σταύρου Ζουμπουλάκη, εκδότου της «Νέας Εστίας» κλπ.
Οι εγκαλούντες την ταπεινότητά μου παραθεωρούν δια των μηνύσεών των ότι ευρισκόμεθα σε χώρα δημοκρατική και ελευθέρα, όπου η ελευθερία εκφράσεως αποτελεί συνταγματικό κεκτημένο δικαίωμα του ανθρώπου και επομένως εάν διαφωνούν με τας θέσεις μου έχουν την δυνατότητα να αντιπαρατεθούν προς αυτάς δημοσία.

Έχω αναρτήσει στο διαδίκτυο συγκρητική μου μελέτη δια τον Χριστιανισμό και τον Ισλαμισμό όπου αποδεικνύω εναργέστατα ότι το Ισλάμ είναι θρησκεία κατασκευασμένη από ανθρώπους και μη προερχομένη εκ της θείας αποκαλύψεως, όπως ο Χριστιανισμός και ουδείς εκπρόσωπος του Ισλαμισμού τόλμησε να την αντικρούσει.

Το ίδιο έχω δημόσια με αδιάψευστα επιχειρήματα εκ της Παλαιάς Διαθήκης και του Προφητισμού αποδείξει απευθυνόμενος στον τ. Ραββίνο της Θεσσαλονίκης κ. Φριζήν ότι ο ενσαρκωθείς Υιός και Λόγος του Θεού Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Μεσσίας και ότι ο αναμενόμενος υπό του Ιουδαϊσμού θα είναι ο τραγικός Αντίχριστος.

Και πάλι ουδείς ετόλμησε να αντικρούση το κείμενό μου. Το να επιχειρείται η φίμωσις μου με αβάσιμες, έωλες και ανεπέρειστες μηνύσεις είναι καθαρή ματαιοπονία.

Ταπεινώς και φιλαδέλφως προτρέπω τους διώκτας μου να μετανοήσουν ειλικρινώς, να δεχθούν τον μόνο Σωτήρα και Λυτρωτή Κύριο Ιησού Χριστό, διότι άλλως θα απωλέσουν και αυτήν την ζωήν κατατρυχόμενοι από ψευδή κοσμοείδωλα και το φρικωδέστερον την αιώνια και αδιάστατη και ατελεύτητη συνέχειά της.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ