Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Η προσευχή θεραπεύει τον καρκίνο, υποστηρίζει επικεφαλής της Καθολικής εκκλησίας


Η προσευχή δύναται να νικήσει τον καρκίνο, όμως η ελπίδα για μία θαυματουργή ίασή του είναι «μακρινό όνειρο», τόνισε ο επικεφαλής των 5 εκατ. Καθολικών της Αυστραλίας.

«Ναι προφανώς ο καρκίνος μπορεί να θεραπευθεί μέσω της προσευχής. Και στα επίσημα αρχεία υπάρχει ικανός αριθμός από παραδείγματα», τόνισε ο καρδινάλιος Τζορτζ Πελ, στο δημόσιο τηλεοπτικό δίκτυο ABC.

Ωστόσο, ο αρχιεπίσκοπος του Σίδνεϊ διευκρίνισε πως οι ασθενείς στο τελικό στάδιο θα πρέπει να κατανοήσουν πως οι θαυματουργές θεραπείες είναι σπάνια φαινόμενα.

Στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου το Βατικανό αναγνώρισε το δεύτερο από δύο θαύματα που αποδίδονται στη Μέρι Μακ Κίλοπ, που έχει πεθάνει εδώ και 100 χρόνια, καθώς φέρεται ότι οι προσευχές μίας γυναίκας σε τελικό στάδιο τη θεράπευσαν από ανεγχείρητο καρκίνο. Η Μακ Κίλοπ αναμένεται να γίνει η πρώτη αυστραλή αγία.

Ο μεγαλύτερος αριθμός των πιστών όσον αφορά στον Θεό και τα πνευματιστικά φαινόμενα είναι γυναίκες, ενώ στην ύπαρξη των εξωγήινων πιστεύουν περισσότερο οι άνδρες.

Την ίδια στιγμή, ο ένας στους τέσσερις Αυστραλούς δηλώνει άθεος ή αγνωστικιστής.

Οι γυναίκες εμφανίζονται πιο πιστές από τους άνδρες. Το 69% των γυναικών, που έλαβαν μέρος στη δημοσκόπηση της εφημερίδας «The Age», δήλωσε ότι πιστεύει στον Θεό (ανεξάρτητα από το όνομα αυτού), ενώ το ανάλογο ποσοστό των πιστών ανδρών ήταν περίπου 54%.

O Χριστιανισμός παραμένει ακόμα η κυρίαρχη θρησκεία, αφού το 64% των πιστών δήλωσε ότι τον εκφράζει η συγκεκριμένη θρησκεία, ενώ ο Βουδισμός έρχεται "καταϊδρωμένος" δεύτερος, με ποσοστό πιστών γύρω στο 2% και τον ακολουθούν οι θρησκείες του Ινδουισμού και του Μουσουλμανισμού, που συγκεντρώνουν το 1% των πιστών η κάθε μία.

Όσον αφορά στα θαύματα, τα αγγελουδάκια, τους υπερκόσμιους παραδείσους και όλα τα άλλα… συναφή, το 63% των πιστών πιστεύει ότι γίνονται θαύματα, το 53% στη ζωή μετά τον θάνατο και το 51% στην ύπαρξη των αγγέλων. Την κόλαση, όμως, οι περισσότεροι πιστοί, μάλλον, δεν την λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους. Μόνο ένα 38% πιστεύει στην ύπαρξή της.

Παρά το γεγονός, όμως, ότι οι πιστοί είναι πολλοί στην Αυστραλία, λίγοι είναι εκείνοι που ασπάζονται την άποψη ότι ο Μεγαλοδύναμος δημιούργησε τον κόσμο. Μόνο ένα 25% πιστεύει στη θεία κοσμογονία, ενώ το 42% ασπάζεται τη δαρβινική εξελικτική θεωρία και ένα 32% πιστεύει ότι ο Δαρβίνος τα λέει πολύ καλά αλλά κάπου στην όλη υπόθεση... έβαλε το χεράκι της και κάποια ανώτερη δύναμη.

Μπορεί θρησκείες, αστρολογία, εξωγήινοι, υπερφυσικά φαινόμενα και ανώτερες δυνάμεις να μπερδεύονται γενικώς στον πνευματικό κόσμο των Αυστραλών και να ακούγεται λίγο "σχιζοφρενικό" το όλο μωσαϊκό, σύμφωνα όμως με τον δρα Φίλιπ Χιούζ, από το Χριστιανικό Ερευνητικό Ινστιτούτο, η κατάσταση είναι απόλυτα φυσιολογική. "Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές δοξασίες, σε διαφορετικές φάσεις της ζωής του", δήλωσε συγκεκριμένα ο δρ Χιούζ.
Πηγή:  ΑΠΕ - ΜΠΕ

ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Ο χριστιανισμός αποτελεί τη μόνη αληθινή θρησκεία. Σύμβολό της είναι ο Σταυρός. Ο σταυρός δεν συμβολίζει παρά τα βάσανα και το θάνατο. Ο Ιησούς είπε για όποιον θέλει να Τον ακολουθήσει να απαρνηθεί τον εαυτό του και να σηκώσει το σταυρό του. Οι μάρτυρες που επικαλούμαστε ως αγίους βρήκαν φρικτό θάνατο και δεν βρέθηκε κανείς να τους γλυτώσει. Ο άγιος Νεκτάριος πέθανε από καρκίνο. Ο Σταυρός όμως χάρη στο Σωτήρα και Κύριο Ιησού Χριστό, έγινε σύμβολο της νίκης επί του θανάτου, σύμβολο της Ανάστασης!

Αυτό που αναμένουμε και ελπίζουμε ως "στεφάνι" για τα βάσανα της ζωής μας είναι η αιώνια ζωή. Αυτή είναι η πίστη της Εκκλησίας, η προσδοκία για την ανάσταση των νεκρών και την ζωή του μέλλοντος αιώνος.

Θεωρώ εξευτελιστικό και ταπεινωτικό να βλέπω καρκινοπαθείς του τελικού σταδίου, με όσες δυνάμεις τους έχουν απομείνει να ανεβαίνουν τα αμέτρητα σκαλοπάτια στον Όσιο Πατάπιο στο Λουτράκι ελπίζοντας σε μια ίαση.

Όπως όλη αυτή η βιομηχανία με τους θαυματουργούς αγίους και τα προσκυνήματά τους, με τους τάφους τους να αναβλύζουν μύρο....Ο Ιησούς είχε εντελώς διαφορετική άποψη για τους τάφους.
Αντί λοιπόν οι διάφοροι εκκλησιαστικοί αξιωματούχοι να διαφημίζουν τα ανά την οικουμένη θαυματουργά προσκυνήματα που είναι από την φύση τους κέντρα αισχοκέρδειας επειδή πλουτίζουν ασύστολα από την καρκινοπαθή μάνα που ελπίζει να θεραπευθεί για να μείνει μαζί με τα παιδιά της, από την σύζυγο που δεν θέλει να χάσει τον άνδρα της από την σκλήρυνση κατά πλάκας, ας κάνουν αυτό που είναι πραγματικά ευαγγελικό: να είναι οι πρωταγωνιστές στην ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου.

Πράγματι, η Καθολική Εκκλησία είναι πρωταγωνίστρια στην φιλανθρωπία, στην ανέγερση δεκάδων χιλιάδων νοσοκομείων και ιατρείων πόνου ανά την υφήλιο. Ένα έργο μοναδικό και αξιοθαύμαστο! Και αυτή είναι η αποστολή της Εκκλησίας, να συμπάσχει με τον πόνο του κάθε άρρωστου ανθρώπου. Όπως ο Χριστός που έκλαψε για τον θάνατο του φίλου του Λάζαρου. Όπως οι χιλιάδες άγιοι που εγκατέλειψαν τα πάντα και αφιερώθηκαν στην ανακούφιση των πονεμένων μέσα από τα ιδρύματα των ταγμάτων, επειδή με αυτόν τον τρόπο ήθελαν να υπηρετήσουν τον Κύριο και επειδή η καρδιά τους γεμάτη πίστη, συνέπασχε με τους αρρώστους. "Ήμουν άρρωστος και με επισκεφτήκατε". Ο Ιησούς ταυτίζει τον εαυτό του με τον κάθε άρρωστο, ο Ιησούς ταυτίζει τον εαυτό του με τον καρκινοπαθή!

Σε αντίθετη περίπτωση οι ναοί της θα αδειάζουν όλο και περισσότερο από τους απογοητευμένους πενθούντες που θα έχουν θυμώσει με τον "κακό" Θεό που γύρισε την πλάτη στις προσευχές τους και άφησε το αγαπημένο τους άνθρωπο να υποφέρει την ίδια στιγμή που κάποιοι άλλοι τυχεροί και όχι απαραίτητα ευσεβέστεροι και πιστότεροι, με μια προσευχούλα κέρδισαν την υγεία τους και την παραμονή τους σε αυτή την "κοιλάδα των δακρύων".

Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος, ΑΜΗΝ!

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Περί μάρκετινγκ και Καθολικής Εκκλησίας, Μέρος Β΄


Αναφερθήκαμε πρόσφατα στα περί μάρκετινγκ με τον οποίο πολλοί καθολικοί προσπαθούν να προβάλλουν την εκκλησία τους.
Πρόσφατα προβλήθηκε και ένα σχετικό σποτάκι στις ΗΠΑ για την Καθολική Εκκλησία που θυμίζει διαφήμιση πολυεθνικής ασφαλιστικής εταιρείας. Τα σχόλια δικά σας.

Υπόλογη η Καθολική εκκλησία για τα αδικήματα των ιερέων της

Ντροπιαστικό εξώφυλλο για τα αίσχη του ψευδο-απόστολου της Λατινικής Αμερικής Maciel Delgado


Το δρόμο στα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης καθολικών ιερέων για διεκδίκηση αποζημίωσης από την Καθολική Εκκλησία ανοίγει η νομολογία στη Βρετανία.

Σε σημαντική πρόσφατη απόφαση του High Court κρίθηκε για πρώτη φορά ότι η Εκκλησία φέρει ευθύνη για τις πράξεις των ιερέων, εφόσον θεωρείται εργοδότης τους.Το δικαστήριο δικαίωσε την νεαρή γυναίκα JGE –για λόγους διακριτικότητας το όνομά της δεν δόθηκε στη δημοσιότητα- η οποία είχε καταγγείλει καθολικό ιερέα για σεξουαλική κακοποίηση σε κατηχητικό του Hampshire. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός της Εκκλησίας ότι η σχέση που τη συνδέει με τους ιερείς δεν είναι εργοδότη-εργαζομένου. 

Αν γινόταν δεκτός αυτός ο ισχυρισμός θα έπρεπε να απορριφθεί το αίτημα αποζημίωσης του θύματος κατά της Εκκλησίας, και θα δημιουργούνταν νομολογιακό προηγούμενο για την απόρριψη όλων των μεταγενέστερων αγωγών, των θυμάτων παρόμοιας κακοποίησης.«Παρότι δεν υπήρχε επίσημη σύμβαση μεταξύ της Εκκλησίας και του ιερέα, υπάρχουν σημαντικά στοιχεία τα οποία δεν μπορούν να αγνοηθούν. Η Εκκλησία είχε παράσχει στον Πατέρα Baldwin την ενδυμασία και ό,τι άλλο χρειαζόταν για να ασκήσει τα καθήκοντά του. Είχε πλήρη εξουσία εντός της χριστιανικής κοινότητας και αναγνωριζόταν ως αντιπρόσωπος της Εκκλησίας. Είχε εκπαιδευθεί και είχε λάβει εντολή ώστε να επιτελεί συγκεκριμένα καθήκοντα. Διορίστηκε από την Εκκλησία διευθυντής του κατηχητικού και διαχειριστής των πόρων του ιδρύματος, ασχέτως αν καταχράστηκε τη θέση αυτή», ανέφερε το αιτιολογικό.

Η απόφαση θεωρείται ορόσημο, καθώς εξομοιώνει τη σχέση Εκκλησίας-ιερέων με σύμβαση εργασίας, νομιμοποιώντας έτσι εκατοντάδες θύματα να διεκδικήσουν αποζημίωση. H δικηγόρος της ενάγουσας, JGE, δήλωσε σχετικά: «Το ότι κερδίσαμε σημαίνει ότι μπορούν και πολλοί άλλοι νέοι να φέρουν τα σκάνδαλα στην επιφάνεια και να ζητήσουν χρηματική ικανοποίηση. Παρότι η σχέση μεταξύ Εκκλησίας και ιερέων δεν είναι αυστηρώς εργασιακή, το δικαστήριο ορθά έκρινε ότι ο ιερέας ενεργεί εκ μέρους του επισκόπου –ο οποίος είναι εργαζόμενος της Εκκλησίας- και άρα οι ενέργειές του ελέγχονται σε μεγάλο βαθμό από αυτόν». Η Εκκλησία μέσω του πληρεξουσίου δικηγόρου της γνωστοποίησε την πρόθεση άσκησης έφεσης: «Δεν προσπαθούμε να συγκαλύψουμε οποιοδήποτε θέμα παιδοφιλίας κάποιων καθολικών ιερέων. Η Εκκλησία λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη τέτοιες καταγγελίες και τις ερευνά. Η συγκεκριμένη υπόθεση βασίζεται σε ένα νομικό κενό, ποιά δηλαδή η σχέση των απλών ιερέων με την Εκκλησία, και εμείς επιμένουμε στον αρχικό ισχυρισμό μας περί μη ευθύνης και σκοπεύουμε να εφεσιβάλλουμε την απόφαση».
Πηγή: lawnet.gr

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Η Θεία Λειτουργία στα ελληνικά



 του κ. Τασσιά Γεωργίου

Αγαπητοί αδελφοί  με πνεύμα αδελφικής αγάπης , ταπεινοφροσύνης και  πίστης λαμβάνω το θάρρος να εκφράσω τις σκέψεις μου. 

Πιστεύω ότι μια από τις κυριότερες αιτίες για το ότι δεν προσέρχονται οι πιστοί στο Ναό για να παρακολουθήσουν  τη θεία Λειτουργία, για το ότι άλλοι προσερχόμενοι δεν λατρεύουν πραγματικά τον Θεό, αλλά στέκονται τυπικά ή περιφέρονται και περιεργάζονται ανευλαβώς, ή φεύγουν από τον Ναό ακαίρως και ατάκτως, είναι η άγνοια της θείας λειτουργίας. Αυτή η άγνοια οφείλεται στο ότι  οι Χριστιανοί ακούν μόνο τις εκφωνείς ευχές και αγνοούν τις μυστικά λεγόμενες από τον ιερέα, οι οποίες πολλές φορές έχουν κατάληξη τις εκφωνείς. Άρα δεν έχουν την δυνατότητα να εννοήσουν την σειρά της τελέσεως του μυστηρίου. Πολλοί βέβαια από τους πιστούς δεν κατανοούν ούτε των εκφώνων  προσευχών την έννοια και έτσι δεν μπορούν να μετέχουν στην τελούμενη λατρεία. Δεν είναι παράδοξο το ότι μηχανικά και χωρίς ενδιαφέρον παρακολουθούν την θεία λατρεία χωρίς να αποκομίζουν από αυτή ωφέλεια. 

 Οι απλοί (αγράμματοι)  άνθρωποι, οι καθημερινοί  άνθρωποι του μόχθου είναι αυτοί που στηρίζουν την εκκλησία, αλήθεια, αλλά κάντε ένα πείραμα, πάρτε τους ανθρώπους αυτούς αλλά και νέους ανθρώπους και βάλτε τους να κάνουν μια απλή μετάφραση ή απόδοση κειμένων της λειτουργίας , των ψαλμών ή  του Ευαγγελίου, μετά πείτε τους να σας πουν τι κατανόησαν, κατόπιν δώστε τους να διαβάσουν τις αποδόσεις στην νέα  Ελληνική.  Τι θα παρατηρήσετε;  

Μας δίδεται κάποια στιγμή το παράδειγμα των λογοτεχνικών κειμένων όπου οι μαθητές δεν μπορούν να αναλύσουν τα κείμενα της κοινής ελληνικής . Αυτό το παράδειγμα δεν έχει να κάνει με το τι διαβάζει ο αναγνώστης αλλά με το πώς και τι κατανοεί από τις σκέψεις που θέλει να αποδώσει  ο συγγραφέας. Το σημαντικό λοιπόν  για έναν αναγνώστη ή έναν ακροατή είναι να καταλάβει πρώτα το τι διαβάζει ή το  τι ακούει  για να μπορεί με λίγη βοήθεια από τους ιερείς να εμβαθύνει και να συνειδητοποιήσει  το τι εννοείται σε κάθε κείμενο ή περικοπή. 

Το θέμα της εκκλησίας μας δεν είναι η εκμάθηση ή η διάδοση της Ελληνικής γλώσσης  αλλά η δημιουργία καλών Χριστιανών. Κάποιοι από εμάς θα πρέπει ασφαλώς  να γνωρίζουν τα αρχαία Ελληνικά για να μπορούμε να κάνουμε τις μεταφράσεις από τις πηγές.  Το να είναι κάποιος  Έλληνας είναι κάτι διαφορετικό από το να είναι Χριστιανός. Όπως καταλαβαίνω και στο θέμα της γλώσσας ίσως γίνει μια μικρή ρήξη.   Στη θεία λειτουργία πρέπει να είμαστε όλοι συμμέτοχοι, με όλη την ψυχή ,το πνεύμα και το νου μας. Θα πρέπει να είμαστε όλοι ένα σώμα. Θα πρέπει να ακολουθούμε την εξέλιξη  της τελετής με πλήρη κατανόηση των λεχθέντων και με συγκεντρωμένο μυαλό. Οι επικλήσεις, οι προσευχές, οι ανταποδόσεις των ευχών, θα πρέπει να γίνονται από κοινού από όλο το εκκλησίασμα, έστω και νοερώς,  χάριν ευφωνίας πια, καθώς την δουλειά του λαού σήμερα την κάνουν οι ψάλτες.  Εάν ο κάθε ένας από τους πιστούς λέει την δική του προσευχή ή κάνει τις δικές του σκέψεις κατά την διάρκεια της θείας λειτουργίας τότε αποκλίνουμε από την πραγματική τελετή και έχουμε κάτι άλλο το οποίο ίσως το αποκαλούμε ιδιωτική ή προσωπική προσευχή παρά δημόσια προσευχή και λατρεία.   Η θεία λατρεία αποτελεί την σπουδαιότερη προσευχή της εκκλησίας του Χριστού και την μοναδική λατρεία, δια της οποίας ο άνθρωπος λατρεύει τον Θεό κατά τον πλέον ευάρεστο προς Αυτόν  τρόπο. Άρα τα κείμενα που λέγονται κατά την διάρκεια της θείας λειτουργίας θα πρέπει να είναι στην κοινή Ελληνική η οποία είναι κατανοητή και καταληπτή από όλους τους πιστούς, για να μπορεί πραγματικά ο κάθε πιστός να είναι παρών και συμμέτοχος  της Λατρείας.  Ο πιστός στην ιδιωτική του προσευχή χρησιμοποιεί λίγα λόγια με απλή γλώσσα και μάλιστα γλώσσα που καταλαβαίνει και ομιλεί καθημερινά.

Όταν εγράφησαν τα κείμενα και οι προσευχές της θείας λειτουργίας εγράφησαν στην γλώσσα η οποία ήταν κοινή εκείνη την εποχή και όχι στην αρχαϊζουσα ή την Ομηρική. Και αυτό έγινε διότι έπρεπε όλοι να κατανοούν τα κείμενα, όλοι να ψάλουν από κοινού. Αυτό πρέπει να ισχύσει και σήμερα, καιρός οι πιστοί να κατανοούν την θεία Λειτουργία και τα κείμενα των πράξεων των Αποστόλων και του Αγίου Ευαγγελίου. Το να μάθουν οι Έλληνες καθαρεύουσα είναι δύσκολο πόσο μάλλον το να μάθουν τα κλασικά Ελληνικά. Μακάρι η καθαρεύουσα ή τα αρχαία να γίνουν η κοινή Ελληνική όπως παλαιά αλλά …  Γιατί αυτή η εμμονή στην αρχαία γλώσσα στα κείμενα της λειτουργίας και στο Ευαγγέλιο; Είναι γλώσσα Ελληνική ναι, καλύτερη ναι , με υψηλότερα νοήματα ναι σύντομη και μεστή ναι, όμως η εκκλησία άλλα οφείλει να καλύπτει. Η Εκκλησία του Θεού δεν είναι αποκλειστικά Ελληνική αλλά παγκόσμια, οικουμενική και δεν ενδιαφέρεται για το εάν θα πεθάνει μια γλώσσα αλλά για την σωτηρία της ψυχής των ανθρώπων, για την διάδοση της ειρήνης και της αγάπης. Όσον αφορά την γλώσσα την ενδιαφέρει τα νοήματα που εκφράζονται μέσω μιας γλώσσας να είναι κατανοητά από τους πιστούς. Ο απόστολος Παύλος μας ενημερώνει καθαρά για αυτό το θέμα των γλωσσών:<< …πρέπει να επιζητείτε να είστε πιο πλούσιοι σ’ εκείνα που οικοδομούν την εκκλησία. Για αυτό όποιος γλωσσολαλεί ας ζητά στην προσευχή του και το χάρισμα να εξηγεί στου άλλους αυτά που λαλεί.  Γιατί εάν προσεύχομαι σε ακατανόητη  γλώσσα, προσεύχεται το πνεύμα μου, ο νους μου όμως παραμένει αμέτοχος. Τι πρέπει όμως να κάνω; Θα προσευχηθώ με το πνεύμα μου , θα προσευχηθώ όμως και με το νου μου` θα ψάλω με το πνεύμα , θα ψάλω και με το νου. Γιατί, πραγματικά , αν ευλογείς τον Θεό στη γλώσσα του πνεύματος, πως θα μπορέσει αυτός που δεν καταλαβαίνει αυτή τη γλώσσα να πει το αμήν στην προσευχή της ευχαριστίας που είπες; Αφού δεν καταλαβαίνει τι λες. Εσύ μπορεί να λες μια ωραία προσευχή ευχαριστίας, αλλά όμως δεν κερδίζει τίποτα….. στην εκκλησία προτιμώ να λέω πέντε λόγια κατανοητά για να καθοδηγήσω και άλλους στην πίστη, παρά μύρια λόγια που κανείς δε θα καταλάβει.>>  (προς Κορινθίους α΄ 14,14-19)

Όσο για την πεποίθηση ότι εάν γίνει απόδοση των κειμένων στην νέα Ελληνική θα χαθούν πολλές έννοιες που εκφράζονται μέσω των πρωτοτύπων απλά θα ελπίζω οι σλαβόφωνοι, οι αγγλόφωνοι και οι λοιποί λαοί οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν τα αρχαία Ελληνικά να μην έχουν χάσει πολλές από τις έννοιες  των κειμένων της θείας  λειτουργίας και της Καινής Διαθήκης λόγω της μετάφρασης των κειμένων . 

 Με αδελφική αγάπη, ο Κύριος να είναι μαζί σας!

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Τα μοιρολόγια σε Ελλάδα και Ιταλία

Ο Νοέμβριος για την Καθολική Εκκλησία είναι αφιερωμένος στην προσευχή υπέρ των κεκοιμημένων. Με την ευκαιρία αυτή παρουσιάζω δύο βίντεο με αληθινά μοιρολόγια.

Το πρώτο είναι από το 1963 και συνέβει στη Σαρδηνία της Ιταλίας σε κηδεία ενός εικοσάχρονου αστυνομικού. Αφηγείται ο Πίτερ Ουστίνοφ.
Το δεύτερο βίντεο είναι απο μια πρόσφατη κηδεία στη Μάνη.
Παραδόσεις που φανερώνουν τον πόνο και την οδύνη συγγενών και φίλων για το θάνατο του αγαπημένου τους προσώπου και που δυστυχώς εξαφανίστηκαν σήμερα, σε μια εποχή που φοβόμαστε να πατήσουμε σε κηδείες και αυτές σιγά σιγά μεταμορφώνονται σε ξενέρωτες "celebration of life".